عوامل موثر برتمایل به پذیرش خدمات سیار از نظر گردشگران بر اساس مدل UTAUT (مطالعه ی موردی: شهر تهران)

گردشگری به عنوان یک صنعت نوظهور در طول نیم قرن گذشته توانسته پتانسیل های فراوانی را برای ایجاد توسعه اقتصادی فراهم نماید تا  آنجا که سازمان جهانی گردشگری برای این صنعت نوپا ولی پرطرفدار، درآمدی معادل ۱۱۵۹ میلیارد دلار امریکا در پایان سال ۲۰۱۳ میلادی را ثبت کرده است. بعلاوه ظهور فناوری های سیار، افق جدیدی را برای بکارگیری آن ها در ارایه خدمات نوین به کاربران فراهم کرده است. از این رو علاقمندی مدیران به دانستن این موضوع که چه عواملی باعث افزایش استفاده از این گونه ابزارهای نوین خدماتی توسط مشتریان می شود، قابل توجیه است. بنابراین این پژوهش به دنبال بررسی عوامل موثر بر پذیرش استفاده از ابزارهای هوشمند همراه و به­تبع آن خدمات سیار توسط گردشگران شهر تهران است.لازم به ذکر است که این پژوهش از نظر هدف از نوع کاربردی است و روش آن براساس نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی می­باشد. جامعه آماری مشتمل بر گردشگران بازدیدکننده از جاذبه های گردشگری شهر تهران (کاخ موزه­های سعدآباد، گلستان و قصر، برج میلاد و بیست و هفتمین نمایشگاه بین المللی کتاب) است. روش نمونه­گیری، نمونه­گیری در دسترس می­باشد و ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه می­باشد. نتایج پژوهش حاکی از این است که ادراکات گردشگران از مفیدبودن، سهولت استفاده و اعتماد به این ابزار و همچنین خودباوری آن ها، بر قصد رفتاری­شان اثر گذاشته که قصد رفتاری نیز در نهایت منجربه پذیرش استفاده از این ابزار می­شود. درحالی که تاثیرات اجتماعی، سرعت اتصال و هزینه­ها تاثیری بر پذیرش استفاده از خدمات سیار توسط گردشگران ندارند.

Keywords:

گردشگری , ابزار هوشمند همراه , فناوری اطلاعات و ارتباطات , گردشگری سیار , مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری