بررسی تاثیر سرمایه ی اجتماعی بر میزان گرایش به ورود گردشگر (مورد مطالعه: شهر یاسوج)

امروزه می­توان از صنعت گردشگری به­عنوان یک صنعت پویا در کنار سایر فعالیت­ها و خدمات برای پیشبرد اهداف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بهره­برداری نمود. شهرها نیز از دیرباز مهم­ترین مناطق گردشگری را تشکیل می­دادند. البته صرف وجود جاذبه ی گردشگری در مناطق شهری برای توسعه ی گردشگری، کافی نیست. پس لازم است که دیگر ارکان و عناصر مرتبط با صنعت مذکور از جمله سازمان­ها و نهادها و همچنین مردم جامعه­ی مقصد گردشگری شرایطی را برای جلب گردشگر فراهم نمایند. بدون شک، رفتار و کنش جامعه ی میزبان در تعامل با گردشگر تاثیر مهمی در رونق گردشگری دارد. با توجه به افزایش ورود گردشگر به شهر یاسوج طی سال­های اخیر، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عواملی همچون سرمایه ی اجتماعی، سن، میزان درآمد... افراد بر گرایش آن ها نسبت به ورود گردشگر پرداخته است. در این پژوهش که از روش پیمایشی استفاده شده است، با استفاده از جدول لین[۱] (۱۹۷۶) تعداد ۳۸۲ نفر به عنوان نمونه، تعیین و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی از نوع طبقه­ای- چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها، پرسش نامه­ی محقق­ساخته بوده که جهت تعیین اعتبار آن از اعتبار سازه به روش تحلیل عاملی و جهت تعیین پایایی از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، تحلیل رگرسیون دومتغیره و چندمتغیره) با کاربرد نرم­افزار SPSS استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای سرمایه ی اجتماعی، سن پاسخگویان (متغیرهای مستقل) و گرایش آن ها به ورود گردشگر رابطه­ی معناداری وجود دارد. بین جنسیت و وضعیت تاهل افراد و میزان گرایش آن ها به ورود گردشگر رابطه ی معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مستقل بیش از ۸/۵درصد از متغیر وابسته(گرایش به ورود گردشگر) را تبیین می­کنند. [۱] Lin

Keywords:

ورود گردشگر , گردشگری , گرایش , سرمایه ی اجتماعی , یاسوج , ایران