تاثیر یک دوره فعالیت بدنی بر افسردگی در دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به پرخوری عصبی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیرگذاری رویکرد میل به فعالیت بدنی در کاهش اختلالات روانی (استرس، افسردگی، اضطراب) دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاق دختر متوسطه اول (پایه هفتم) مبتلا به پرخوری عصبی می باشد. این پژوهش از نوع اقدام پژوهی است که به صورت میدانی- مقطعی، بر روی دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاق دختر متوسطه اول (پایه هفتم) مدرسه شاهد تعالی دختران شهرستان بهشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات در این مطالعه، از روش مشاهده، چک لیست، مصاحبه و اسناد و مدارک و کتابخانه استفاده شده است که داده های حاصله، با استفاده از توصیف آماری جدول ها و نمودارها و همچنین تحلیل مفاهیم و نرم افزار spss، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های حاصل از این پژوهش با توجه به شواهد یک و شواهد دو نشان می دهد که دانش آموزان گروه تجربی، پس از اقدامات پیشنهادی انجام شده که شامل تمرین های متنوع ورزشی با توپ و بدون توپ، انواع پریدن ها، حرکات چابکی و بازی های ورزشی و استفاده از مشوق ها، سطح استرس، اضطراب و افسردگی و اختلال پرخوری عصبی در آنها کاهش یافت. استفاده از راهکاری پیشنهادی در کنار استفاده از مشوق های مادی و و معنوی موجب کاهش سطح استرس، اضطراب و افسردگی در دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به پرخوری عصبی گردید.

Keywords:

فعالیت بدنی , اختلالات روانی , اختلال پرخوری عصبی