تاثیر سرمایه اجتماعی بر کاهش بدبینی به سازمان با نقش میانجی مسئولیت پذیری کارکنان (مورد مطالعه: ادارات آموزش و پرورش غرب مازندران)

هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین تاثیر سرمایه اجتماعی بر کاهش بدبینی سازمانی با نقش میانجی مسئولیت پذیری سازمانی در ادارات آموزش و پرورش غرب مازندران می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر را کارکنان ادارات آموزش و پرورش غرب مازندران تشکیل داده اند. برای نمونه گیری از جامعه مورد مطالعه در این تحقیق، از روش نمونه گیری تصادفی ساده به کمک جدول مورگان استفاده شد و تعداد ۲۰۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده که پرسشنامه بین آنها توزیع شد. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه سرمایه اجتماعی ازگان و همکاران (۲۰۲۲) با پایایی ۰/۸۱۴، پرسشنامه بدبینی سازمانی دیهیم پور و دولتی (۱۳۹۹) با پایایی ۰/۷۹۲ و همچنین پرسشنامه مسئولیت پذیری سازمانی گوتز و والد (۲۰۲۲) با پایایی ۰/۹۰۳ می باشند. برای سنجش روایی پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار LISREL نشان داد که سرمایه اجتماعی بر بدبینی سازمانی با نقش میانجی مسئولیت پذیری سازمانی در ادارات آموزش و پرورش غرب مازندران تاثیر معکوس و معناداری دارد. همچنین سرمایه اجتماعی و مسئولیت پذیری سازمانی به صورت مستقیم بر بدبینی سازمانی اثر معکوس و معناداری دارند. سرمایه اجتماعی نیز بر مسئولیت پذیری سازمانی اثر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , بدبینی به سازمان , مسئولیت پذیری کارکنان