ضرورت توسعه مفهوم «پیرنگ داستان» در متون آموزش داستان نویسی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 258
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPRAZI-12-1_009
تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1401
Abstract:
آشنایی دانشجویان با عناصر و سازه های داستانی به عنوان بخش مهمی از برنامه های آموزشی رشته زبان و ادبیات فارسی ایجاب می کند که کتب و منابع آموزشی در این زمینه با اتکاء به مطالعات میان رشته ای، مفاهیمی صحیح و جامع و به روز در توصیف و طبقه بندی این عناصر عرضه کنند. این مقاله بر اساس یک مطالعه موردی، یعنی بررسی مفهوم «پیرنگ»۱ در کتاب های رایج ادبیات داستانی دانشگاهی نشان می دهد که رویکرد منابع موجود در تعریف پیرنگ عمدتا متکی بر نظریه ارسطوست. این مقاله ضمن بررسی ابهامات و نقص های موجود در این تعاریف، پیشنهاد می کند برای تقویت و به روزرسانی مفهوم پیرنگ از مطالعات روایت شناسان در این حوزه باید بهره مند شد. مباحثی از حوزه روایت شناسی که می توانند در توسعه مفهوم پیرنگ داستانی و تعمیق آموزش آن موثر باشند و بخش دوم این مقاله سعی در معرفی آنها دارد عبارت اند از: ساختار اساسی داستان؛ واحدهای پایه در روایت؛ شخصیت و پیرنگ؛ رابطه علت و معلولی بین رخدادها؛ دستور زبان روایت.
Keywords:
Authors
حسین هاجری
استادیار، مطالعات ادبی، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان مطالعه و تدوین کتب اسلامی و انسانی دانشگاه ها (سمت)، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :