بررسی روشهای میدانی تراکم مخلوطهای آسفالتی

تراکم را می توان با فشرده کردن مخلوط آسفالتی به منظور کاهش حجم آن و درگیرکردن بیشتر ذرات و سنگدانه های مخلوط باهم و افزایش پایداری و مقاومت آن در برابر خرابی تعریف کرد. در ایران، مطالعه جامع و کاملی به طور مناسب در این زمینه انجام نشده و ما در این مطالعه سعی کردهایم تا بخشی از مطالب این موضوع را به صورت ساماندهی شده گردآوری کنیم . طبق نتایج مطالعه ، تراکم کافی و مناسب ، خصوصیاتی از قبیل خستگی ، مقاومت و پایداری مخلوط آسفالتی را افزایش داده و خرابی هایی از قبیل پیرشدگی آسفالت ، اکسیدهشدن، شیار افتادگی جای چرخها و غیره را کاهش می دهد. مخلوطی که به درستی طراحی و فشرده شده باشد، حاوی حفره های هوای کافی برای جلوگیری از شیارشدگی ناشی از جریان پلاستیک است ؛ از طرفی حفره های هوا باید به اندازه کافی کم باشند تا از نفوذپذیری هوا و آب جلوگیری کنند . این مطالعه برای مهندسین ساختمان، پیمانکاران روسازی ، سازندگان تجهیزات تراکم و سایر افرادی که در ارزیابی عملکرد روسازی آسفالت نقش دارند، مورد توجه قرار خواهد گرفت . در این مطالعه ، به طور مختصر نرمافزار تعیین زمان شروع و پایان عملیات تراکم نیز شرح داده شده است و با هدف مروری بر مشخصات فنی ، تجهیزات، دستورالعمل های پیشنهادی برای پیادهسازی روشهای اجرایی ، عوامل موثر بر تراکم ، تعیین الگوی غلتک زنی ، تراکم در شرایط خاص و درنهایت پایش درصد تراکم گردآوری شده است .

Keywords:

تراکم آسفالت , غلتک های تراکم آسفالت , نرمافزار PaveCool , الگوی غلتک زنی , عوامل موثر بر تراکم