بررسی رابطه خودمختاری با کیفیت زندگی در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز سال ۱۴۰۰

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودمختاری و کیفیت زندگی در دانشجویان مقطع کارشناسی بود و در راستای هدف فوق، از میان کلیه دانشجویان در حال تحصیل مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز، ۱۰۰ آزمودنی شامل ۵۶ مرد و ۴۴ زن به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. طرح کلی پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی نسخه ۳۶ سوالی و پرسشنامه خودمختاری هیجانی سیلوربرگ و استینبرگ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری حاکی از آن بود بین کیفیت زندگی با ناوابستگی خانواده (P<۰/۰۵)، تفرد (P<۰/۰۱) و نمره کل خودمختاری هیجانی (P<۰/۰۱) ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد و آنگونه که نتایج رگرسیون برای پیش بینی کیفیت زندگی نشان میدهد، مولفه تفرد ( β=۰/۳۷) قدرت پیش بینی کیفیت زندگی را دارد. با توجه به یافته های این پژوهش در مجموع میتوان گفت که همبستگی معناداری بین ابعاد مختلف خودمختاری و کیفیت زندگی دانشجویان وجود دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , خودمختاری , سلامت روان , خانواده