تبیین تجربیات اساتید و دانشجویان از مشارکت در فرایند فرارشته ای سلامت محور: همگرایی علوم در راستای پاسخگویی اجتماعی

مقدمه: رویکرد آموزش فرارشته ای در آموزش عالی برای ارتقای کیفیت زندگی جامعه و توسعه پایدار ضروری است. همگرایی علوم نیز با یادگیری مشارکتی و عبور از مرزهای ساختگی رشته های گوناگون دانش، فرصت دستیابی به هدف را فراهم می سازد. این مطالعه قسمتی از پروژه "استفاده از هوش مصنوعی درایجاد و توسعه ابزار برخط آموزش و مشاوره مجازی پیشگیری، تشخیص، درمان و خودمراقبتی بیماران قلبی" می باشدکه با هدف تبیین تجربیات اساتید و دانشجویان مشارکت کننده در این فعالیت فرارشته ای سلامت محور انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه به روش کیفی طراحی و اجرا گردید. نمونه گیری مبتنی بر هدف و جمع آوری اطلاعات از طریق یک جلسه بحث گروهی متمرکز و سه مصاحبه نیمه ساختارمند انفرادی انجام شد. روند تحلیل داده ها بر اساس روش گرانهام و لاندمن و دقت و صحت داده ها براساس معیارهای گوبا و لینکلن تامین گردید. نتایج: شرکت کنندگان شامل ۲۲ نفر از دانشجویان و اساتید رشته های مختلف درحوزه های علوم پزشکی، علوم مهندسی و هنر بودند. طبقات و زیر طبقات تحلیل کیفی شامل"توسعه فردی"( یادگیری خودراهبر، اعتمادبه نفس، مسئولیت پذیری)و " توسعه اجتماعی" ( دیدفرارشته ای، رهبری آکادمیک و پاسخگویی اجتماعی) بودند. نتیجه گیری: بسیاری از مضامین استخراج شده، مانند یادگیری خودراهبر، اعتماد به نفس، مسئولیت پذیری و دیدفرارشته ای مولفه های کوریکولوم پنهان به شمار می روند که دانشجویان با حضور در فعالیتهای تیمی و مسئله محور آنها را فرامی گیرند. فعالیت های فرارشته ای همچنین جهت توانمندسازی اساتید در زمینه هایی چون رهبری آکادمیک و ایجاد دیدفرارشته ای برای پاسخگویی به نیازهای جامعه موثر است.

Keywords:

Convergence of sciences , transdisciplinary education , social accountability , همگرایی علوم , آموزش فرا رشته ای , پاسخگویی اجتماعی