کاربرد GIS در پایش و نظارت کرونا ویروس (کووید-۱۹)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 191

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TAISET-6-3_008

تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1401

Abstract:

کووید-۱۹ یک ویروس از خانواده ویروس کرونا است که باعث ایجاد طیفی از بیماری های آشنا از سرماخوردگی تا سارس می شود. کووید-۱۹ به عنوان ویروس جدید کرونا شناخته می شود زیرا برای انسان جدید است. با توجه به این امر که ویروس از طریق تماس از فردی به فرد دیگر منتقل می شود بنا بر این تحقیق در مورد شیوه ها و دستورالعمل های بهداشت عمومی، یکی از ابزارهایی که جامعه ما می تواند برای درک این بیماری از آن استفاده کند، سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) است که امکان استفاده، دسترسی آسان و دستکاری اطلاعات مکانی را فراهم می کند. مزیت اصلی GIS نقشه برداری از مکان های مختلف کشور و سایر امکانات با انسان بر روی داشبورد است که به نظارت بهتر کمک می کند. همچنین مطالعات دقیق با توجه به پیش بینی بیماری ها، پیش بینی شیوع، شناسایی خوشه یا کانون بیماری و ارزیابی استراتژی های مختلف برای جلوگیری از شیوع بیماری های عفونی امکان پذیر است. صنایع ژئوفضایی در بسیاری از بحران ها و بلایا با تقویت تلاش های امدادی و توانبخشی، سبب افزایش نجات بخشی در جامعه شده اند. در مورد کووید-۱۹، جوامع جغرافیایی در ردیابی شیوع ویروس فعال هستند. بروز رسانی مداوم تعداد افراد آسیب دیده و ارائه اطلاعات بلادرنگ که به مدیریت نقشه برداری بلایا کمک می کند و به آژانس ها در جمع آوری داده ها کمک می کند تا به انتقال داده ها در داشبورد، برنامه ها، اطلاعات و داده ها با استفاده از GIS کمک کند. تکنیک عملیات GIS، عمدتا تجزیه و تحلیل پوشش، تجزیه و تحلیل شبکه، تجزیه و تحلیل آماری، پرس و جو، تجزیه و تحلیل سری های زمانی، تجزیه و تحلیل خوشه های زمانی، تکنیک های تحلیلی مکانی- زمانی برای شناسایی حوضه های کانونی بیماری، گروه های آسیب پذیر، مراکز بهداشتی، حرکت بیماران و ... می باشد. GIS بستری ایده آل برای هم گرایی اطلاعات خاص بیماری و تجزیه و تحلیل آن ها در رابطه با سکونتگاه های جمعیتی، خدمات اجتماعی و بهداشتی اطراف و محیط طبیعی فراهم می کند.

Authors

بهاره قره داغی

کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی گرایش ارزیابی و آمایش سرزمین از دانشگاه محیط زیست کرج