مطالعه تاثیر استفاده همزمان پلی آمیدوآمین G۷ و سودوموناس استوتزری تثبیت شده در آلژینات به منظور حذف نیترات از آب

مقدمه : آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی به نیترات یکی از مشکلات محیطی در بسیاری از مناطق دنیا از جمله ایران است . با توجه به اثرات نیترات بر سلامتی انسان حذف آن از آب بسیارحائز اهمیت می باشد. حذف نیترات از آب با روش های شیمیایی و بیولوژیکی امکان پذیر است که هدف از انجام تحقیق حاضر مطالعه تاثیر استفاده همزمان پلی آمیدوآمین G۷ و سودوموناس استوتزری تثبیت شده در آلژینات به منظور حذف نیترات از آب بود.روش بررسی : در این پژوهش به توانایی سودوموناس استوتزی و PAMAM G۷ به صورت مجزا و ترکیبی برای جذب نیترات به شکل تثبیت شده در حامل آلژینات و به صورت آزاد، بهینه سازی شرایط جذب نیترات مورد بررسی قرار گرفت و میزان جذب نیترات در بازه زمانی ۰ تا ۶۰ دقیقه (در هر۱۰ دقیقه یک بار) با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج ۲۲۰ و ۲۷۰ نانومتر مورد سنجش قرار گرفت .یافته ها: در نمونه ی مورد مطالعه ، میزان نیترات حذف شده از محیط توسط PAMAM G۷ و سودوموناس استوتزری به صورت مجزا و به صورت همزمان و همچنین به صورت آزاد و تثبیت شده که درصد های بدست آمده شامل باکتری آزاد (۷۷/۶۳ %)، باکتری تثبیت شده ( ۴۴/۷۲ %)، دندریمر آزاد (۹/۶۶ %)، دندریمر تثبیت شده (۹/۷۷ %)، باکتری -دندریمر آزاد (۵۰/۶۸ %)، باکتری - دندریمر تثبیت شده (۳۱/۸۰ %) می باشد، با این وجود در میان تمامی داده ها استفاده مخلوط نانودندریمر و باکتری تحت شرایط تثبیت شده نتیجه بهتری نسبت به سایر موارد مورد آزمایش داشت . به گونه ای که طی ۶۰ دقیقه به میزان ۳۱/۸۰ درصد نیترات موجود در محیط را حذف نمود و به این ترتیب میزان نیترات موجود در آب را به ml/L ۲۵رساند.نتیجه گیری : نتایج بدست آمده نشان گر تاثیر مثبت نانودندریمر پلی آمیدوآمین نسل ۷ و باکتری سودوموناس استوتزری آزاد و تثبیت شده به صورت مجزا و توام بود. استفاده از دندریمر - باکتری تثبیت شده در حامل آلژینات، به عنوان کاندیدی مناسب از لحاظ زمان کمتر و سرعت حذف بیشتر جهت تحقیقات فراتر در زمینه حذف نیترات معرفی گردد.