نقش گردشگری خلاقانه و هوشمند در رونق صنعت گردشگری

بیشتر مقاصد گردشگری از راهبردهای گردشگری فرهنگی برای تقویت توسعه محلی و پایدار، توسعه اجتماعی -اقتصادی و بازسازی استفاده می کنند (کنل ، ۲۰۱۲، اسمیت ، ۲۰۱۵). جاذبه های فرهنگی برای جذب بازدیدکنندگان، و تحریک گردشگران و ساکنان به مصرف به کار می روند (ریچاردز، ۲۰۰۱). در نتیجه سازمانها، واسطه ها و مقاصد گردشگری از گردشگری فرهنگی به عنوان یک ابزار بازاریابی استفاده می کنند. با درنظر گرفتن رابطه پیچیده بین فرهنگ و گردشگری، تغییر در هر یک از آن محدودهها بر دیگری تاثیر می گذارد (ریچاردز، ۲۰۱۴). این ایده که گردشگری شامل تجربیات فرهنگی است (مک کانل ، ۲۰۰۲) یا تعادل کامل بین گردشگری و فرهنگ وجود دارد (اوری، ۱۹۹۰) مبتنی بر ترکیب قدیمی معنای فرهنگ و گردشگری برای تعریف گردشگری فرهنگی است (موسوی و همکاران، ۲۰۱۶). در نتیجه تعریف کردن این پدیدههای پیچیده و پویا با استفاده یک مفهوم جامع بسیار سخت است .فرهنگ و گردشگری به خاطر تغییرات فناوری، تغییرشکل های زیادی را تجربه کردهاند که تفسیری متفاوت از گردشگری فرهنگی ایجاد می کند. اگرچه تجربیات گردشگری فرهنگی فعلی به وسیله خلاقیت و مشارکت فعال گردشگران تعریف می شوند (ریچاردز و مارکز، ۲۰۱۲)، ولی تکامل مداوم به سمت گردشگری هوشمند شامل پیشرفت از گردشگری سنتی به گردشگری الکترونیک بر مبنای نوآوریهای جدید فناوری است (گرتزل و همکاران، ۲۰۱۵ الف ، صفحه ۱۸۰). اگرچه این مسیرهای تکاملی توسط مولفان بررسی شدهاند (اپستین و ورگانی ، ۲۰۰۶، جارا و همکاران، ۲۰۱۵)، ولی رابطه به هم پیچیده بین گردشگری هوشمند و گردشگری خلاقانه هنوز شکافهای تحقیقاتی نشان می دهد که باید توسط یک رویکرد جامع نه تمرکز بر کاربردهای جداگانه و ناهماهنگ ICTها و نوآوریها (لیو و همکاران، ۲۰۱۵) از بین برود. این مقاله ابعاد اصلی پدیده گردشگری خلاقانه را از دیدگاه گردشگری هوشمند بررسی می کند. این مقاله نقش فناوری، زمینه تجاری و ابعاد اجتماعی گردشگری خلاقانه را با توجه به کاربرد آنها برایمفهوم جدید گردشگری خلاقانه و هوشمند بررسی میکند. با درنظر گرفتن آنچه در منابع ارائه و بررسی شده است، جهتهایبالقوه برای تحقیق بعدی پیشنهاد میشوند.

Keywords:

گردشگری خلاقانه , گردشگری فرهنگی , شهر هوشمند , گردشگری هوشمند , فناوری هوشمند