تحلیل و بررسی نگرش ماکیاولی درباره انسان و مقایسه آن با انسان کامل در عرفان اسلامی
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 19، Issue: 75
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 132
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-19-75_008
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1401
Abstract:
در این مقاله دیدگاههای نیکولو ماکیاولی درباره انسان مبنی بر اینکه که حقیقتی طبیعی است و باید او را از مشاهده رفتارهایش تعریفکرد با دیدگاه ابن عربی که انسان را جمیع اسماء الهی میداند که هدفش تحقق به اخلاق است، مقایسهمیشود. ماکیاولی انسان را همچون یک زیستشناس تفسیرمیکند و همین نقطه عطف دیدگاه ماکیاولی است. او برخلاف پیشینیان خود و ابن عربی که انسان را در دستگاه فلسفی خود و عرفان اسلامی توصیفمیکنند انسان را یک موجود مادی محض در کنش مستقیم با جامعه، دولت و سرنوشت خود میداند. برخلاف اخلاق مسیحی و انسان کامل ابن عربی، از نظر ماکیاولی، انسان مفهوم مافوق خود را ازدستدادهاست و همچون نیرویی در درون طبیعت و در کنش با جامعه شهر و دولت مشاهدهمیشود و اراده را معطوف به قدرت میداند و علاوه بر قبولی عدالت بهکاربردن زور را برای اجرای عدالت در جامعه مفید میداند. درحالیکه ابن عربی اراده را معطوف به علم دانسته و قوای جلالی و قهریه را در انسان مفید میداند. ازآنجاکه تحلیل و مقایسه نگرش ماکیاولی با انسان کامل ابن عربی کار جدیدی بهنظرمیرسد بهعنوان موضوع مورد نظر قرارگرفت و مقاله حاضر به شیوه کتابخانهای و منتج از کتابهای اصلی و شرحها و تفاسیر آنها سامانیافت.
Keywords:
Authors
معصومه حاجتی
دانشجوی دکتری گروه فلسفه غرب، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمد اکوان
دانشیار گروه فلسفه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. نویسنده مسئول: mo_akvan۲۰۰۷@yahoo.com
امیر محبیان
استادیار گروه فلسفه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.