کیفیت و ترجیح بصری و نظریه های آن در مقیاس روابط درونی و ارتباط های بیرونی مجموعه -های مسکونی

امروزه مساکن و مجتمع های مسکونی مهمترین اجزای سازنده شهر هستند که در ترکیب با سایر اجزاء و عناصر، کلیت شهر را به وجود آورده اند؛ می توان فضای باز مسکونی را به صورت فضای منفرد یا مجموعه ای از فضاهای سازمان یافته ، آراسته و واجد نظم که میان سطوح ساخته شده مسکونی قرار گرفته و بستری برای فعالیت ها و رفتارهای انسانی را فراهم می آورد، تعریف نمود. برای تشریح کیفیت های عینی ، ذهنی ، ادراکی و معنایی و همچنین ترجیحات بصری محیط تئوریهای متعددی مطرح شده است . در این پژوهش ، متون مرتبط با تئوریهای پایه و پیشرو در زمینه های مذکور با این هدف تحلیل شدهاند که ویژگی ها و سنجه های اصلی برای سنجش کیفیت محیط بصری و ترجیحات شهروندان شناسایی شوند. برخی از تئوریها، ویژگی های مشخص یک محیط بصری مطلوب را تعیین کرده و برخی دیگر، به شناخت ویژگی هایی از محیط پرداخته اند که ترجیحات شهروندان از محیط ها را در پی دارد.

Keywords:

کیفیت بصری , ترجیحات بصری , مجتمع مسکونی