بررسی روشهای مختلف ذخیره نزولات آسمانی و فصل کشت در استقرار گونه کمای طبسی(Ferula tabasensis)در استان یزد (مطالعه موردی: مراتع کالمند بهادران)

ذخیره نزولات آسمانی همراه با کشت گونه های گیاهی در احیا و اصلاح مراتع بخصوص مراتع مناطق خشک مورد توجه است. در این تحقیق تاثیر تیمارهای کنتور فارو، پیتینگ و هلالی آبگیر در استقرار گونه کمای طبسی ( Ferulatabasensis) در منطقه کالمند بهادران استان یزد که یکی از رویشگاه های این گونه می باشد، مورد بررسی قرار گرفت. کشت بذر در دو زمان اوایل پاییز به عنوان کشت پاییزه و اواخر زمستان به عنوان کشت بهاره انجام گرفت. تحقیق بر اساس طرح آماری اسپلیت پلات با تیمار اصلی ۲ تاریخ کشت و تیمار فرعی ۳ روش کاشت در سه تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی پایه ریزی گردید. بذور در دو سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ کشت گردید. نتایج نشان داد که میزان سبز شدن بذور در کشت پاییزه بطور معنی داری بیشتر از کشت بهاره بود. از بین روش های کاشت تاثیر روش هلالی آبگیر اندکی بیش از دو روش دیگر بوده است. بطور کلی هر سه روش کاشت سبب سبز شدن بیش از ۵۰ درصدی بذور شدند. اگرچه تعدادی از این نهال ها در سال بعد از کاشت به دلایل مختلف از بین رفتند، لیکن حضور حدود ۳۰ درصدی نهال ها در سال دوم و سوم کاشت نشان از موفقیت نسبی روش های ذخیره نزولات در استقرار گیاهان کشت شده، داشته است.

Keywords:

فارو , پیتینگ , هلالی , مراتع استپی , روش کشت , تاریخ کشت