قابلیتهای پایه هیجانی کارکردی بر اختلال نقص توجه-بیش فعالی: آزمون رویکرد تحولی-تفاوت-های فردی مبتنی بر ارتباط گرینسپن

اختلال نقص توجه/بیش فعالی از اختلالهای رایج در دوران کودکی هستند که آسیبهای بسیاری به فرآیند تحصیلی، ارتباطی و هیجانی این کودکان وارد میسازد. این پژوهش به منظور شناخت رشد هیجانی کارکردی کودکان با نقص توجه/بیش فعالی بر اساس رویکرد تحولی-تفاوت-های فردی مبتنی بر ارتباط انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع علی/مقایسهای و نمونهی مورد مطالعه شامل ۵۰ کودک عادی و ۵۰کودک با با نقص توجه/بیش فعالی بودند که گروه اول به شیوه نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای و گروه دوم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. والدین دو گروه از تظر وضعیت اقتصادی، سنی و تحصیلات همتا شدتد. از پرسشنامه کانزر فرم والد، پرسشنامه هوشی ماتریس-های پیش رونده ریون، مصاحبه و پرسشنامه رشد هیجان کارکردی در این پژوهش به عنوان ابزار استفاده گردید. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که رشد هیجان کارکردی کودکان با نقص توجه/بیش فعالی و کودکان عادی در سنین پایینتر(۰ تا ۳/۵سالگی) و کنونی در هر شش بعد رشد هیجان کارکردی تفاوت معنادار با یکدیگر داشتند. این مطالعه نشان داد که رشد هیجان کارکردی کودکان با نقص توجه/بیش در سنین پایینتر(۰ تا ۳/۵ سالگی) و کنونی نسبت به کودکان عادی ضعیفتر است.

Keywords:

رویکرد تحولی-تفاوتهای فردی مبتنی بر ارتباط , رشد هیجانی کارکردی , نقص توجه/بیش فعالی.