مدل سازی کمی ارتفاع و فاصله بین تپه های ماسه ای با استفاده از مطالعات ژئومرفومتریک در بیابان های داخلی ایران

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 80

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJRDR-24-1_017

تاریخ نمایه سازی: 26 فروردین 1402

Abstract:

با توسعه و پیشرفت مطالعات علوم زمین در علم ژئومرفولوژی شاخه جدید ژئومرفومتری ایجاد شده است که به نوعی دانشی تلفیقی در زمینه علوم زمین، ریاضی و کامپیوتر است. از این دانش می توان برای طبقه بندی کمی عوارض سطح زمین برپایه تغییرات ارتفاعی استفاده کرد. در این تحقیق تلاش شده است که با مدل سازی کمی ارتفاع و فاصله بین تپه های ماسه ای در بیابان های داخلی ایران (ارگ کاشان و ارگ جن) و به طبقه بندی آنها پرداخته شود. نتایج شناسایی تپه های ماسه ای در مناطق مورد مطالعه بیانگر این بود که بیابان های داخلی ایران از تنوع قابل ملاحظه ای در شکل گیری انواع تپه های ماسه ای برخوردار است. مدل سازی کمی ارتفاعی بر پایه مدل رقومی ارتفاع ۸۰ متری نشان داد که میانگین ارتفاع تپه های ماسه ای در ارگ کاشان و ارگ جن به ترتیب در حدود ۳۵ و ۸۴/۶ متر است. علت کاهش ارتفاع در ریگ جن به دلیل فراوانی ۳۷% سطح پهنه های ماسه ای در ارگ است و بدون در نظر گرفتن این پهنه ها متوسط ارتفاعی آن در حدود ۶۳/۸ متر خواهد شد به طوری که ۹۰% از آنها در کلاس کمتر از ۲۰ متر ارتفاع قرار داشتند. از سوی دیگر تنوع درصد فرآوانی کلاس های ارتفاعی تپه های ماسه ای در ارگ کاشان به مراتب بیشتر از ارگ جن است به طوریکه بالغ بر ۸۰% ارگ کاشان در کلاس ارتفاعی کمتر از ۵۰ متر است، درحالیکه ۸۷% ارگ جن از کلاس ارتفاعی کمتر از ۱۰ متر برخوردار است. در ارگ کاشان در ابتدای ارگ ارتفاع تپههای ماسه ای کم و به تدریج در مرکز ارگ بیشتر می شود و به بیشترین ارتفاع تپه های ماسه ای می رسد. مدل سازی کمی روابط بین ارتفاع و فاصله تپه های ماسه ای در ارگ جن بیانگر این مطلب است که فعالیت تپه های ماسه ای محدود به بخش بالایی تپه ها است.در ارگ کاشان مقایسه فاصله بین تپه های تثبیت شده، خطی و مرکب نشان داد که تپه های تثبیت شده در فاصله نزدیکتری نسبت به دو تیپ دیگر تشکیل خواهند شد.

Keywords:

مدل سازی , ژئومرفومتری , ارتفاع و فاصله تپه های ماسه ای , ارگ کاشان , ارگ جن

Authors

علی اکبر نظری سامانی

دانشیار، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

حمیدرضا عباسی

مربی پژوهشی، بخش تحقیقات بیابان، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

حسن احمدی

استاد، گروه آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

محمدرضا راهداری

دانشجو دکتری بیابان زدایی، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ahmadi, H., ۲۰۰۸. Applied Geomorphology. University of Tehran, Tehran, Iran, ...
  • Allen, J. R. L., ۱۹۷۰, The avalanching of granular solids ...
  • Al-Masrahy, M. A. and Mountney, N. P, ۲۰۱۳. Remote sensing ...
  • Bagnold, R. A., ۱۹۴۱. The physics of wind blown sand ...
  • Barrineau, P., Dobreva, I., Bishop, M. P. and Houser, C., ...
  • Bourke, M., Balme, M., Beyer, R. and Williams, J., ۲۰۰۶. ...
  • Bourke, M., Edgett, K. and Cantor, B., ۲۰۰۸. Recent aeolian ...
  • Bubenzer, O. and Bolten, A., ۲۰۰۸. The use of new ...
  • Carrigy, M.A., ۱۹۷۰. Experiments on the angles of repose of ...
  • Fatahi, S., ۲۰۱۴. Review of Jen ERG Granulometry and morphometry ...
  • Fitzsimmons, K. E., ۲۰۰۷. Morphological variability in the linear dunefields ...
  • Goudie, A. S., ۱۹۹۹. The history of desert dune studies ...
  • HACK, J., ۱۹۵۷. Submerged river system of Chesapeake Bay. Geological ...
  • Hugenholtz, C. H. and Barchyn, T. E., ۲۰۱۰. Spatial analysis ...
  • Hugenholtz, C. H., Levin, N., Barchyn, T. E. and Baddock, ...
  • Lancaster, N., ۱۹۸۸. Controls of eolian dune size and spacing. ...
  • Leopold, L. B. and Maddock J, T., ۱۹۵۳. The hydraulic ...
  • Pike, R. J. and Dikau, R., ۱۹۹۵. Advances in geomorphometry. ...
  • Pike, R. J., ۲۰۰۰. Geomorphometry diversity in quantitative surface analysis. ...
  • Porter, M., ۱۹۸۶. Sedimentary record of erg migration. Geology, ۱۴, ...
  • Pye, K. and Tsoar, H., ۲۰۰۸. Aeolian sand and sand ...
  • Rahdari, M. R., ۲۰۱۴. Classification of sand dunes base on ...
  • Rittner, M., Vermeesch, P., Carter, A., Bird, A., Stevens, T., ...
  • Shao, Y., ۲۰۰۸. Physics and modelling of wind erosion. Springer ...
  • Sharp, R. P., ۱۹۶۳. Wind ripples. The Journal of Geology, ...
  • Strahler, A. N., ۱۹۵۲. Dynamic basis of geomorphology. Geological Society ...
  • Thomas, D. S. G., ۱۹۸۸. Analysis of linear dune-sediment-form relationships ...
  • White, K., Bullard, J., Livingstone, I. and Moran, L., ۲۰۱۵. ...
  • Wilson, I. G., ۱۹۷۲. Aeolian bedforms – their development and ...
  • Yang, X., Scuderi, L., Liu, T., Paillou, P., Li, H., ...
  • نمایش کامل مراجع