اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر روابط موضوعی بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق با سازمان شخصیت مرزی خفیف: یک مطالعه آزمایشی با توجه به نقش تعدیل کننده ی کارکرد اجرایی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج درمانی روابط موضوعی بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق دارای سازمان شخصیت مرزی خفیف با توجه به نقش عملکرد اجرایی بود.روش: به منظور نمونه گیری، ۹۰ نفر از زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران، به صورت هدفمند توسط مصاحبه ساختاریافته STIPO برای ارزیابی سازمان شخصیت غربالگری شدند و نمونه نهایی شامل ۴۸ نفر از زوجین با سازمان شخصیت مرزی خفیف انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند که با ریزش نمونه ۱۱ زوج در گروه آزمایش و ۸ زوج در گروه کنترل باقی ماندند. گروه آزمایش ۱۴ جلسه زوج درمانی روابط موضوعی دریافت کردند، و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار پژوهش شامل آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و مقیاس رضایت زناشویی انریچ بود. داده‍ ها به روش تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: اثرات مثبت معناداری در مرحله ی پس آزمون بر رضایت زناشویی و مولفه هایش مشاهده گردید (۰.۰۱>P). بعلاوهدر افراد با عملکرد اجرایی بالاتر، اثربخشی درمان به صورت معناداری بالاتر بود (۰.۰۱>P).نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که زوج درمانی روابط موضوعی می تواند رضایت زناشویی زوجین دارای سازمان شخصیت مرزی خفیف را بهبود بخشیده و عملکرد اجرایی می تواند در اثربخشی درمان نقش تعدیل کننده داشته باشد.

اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر روابط موضوعی بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق با سازمان شخصیت مرزی خفیف: یک مطالعه آزمایشی با توجه به نقش تعدیل کننده ی کارکرد اجرایی Keywords:

رضایت زناشویی , زوج درمانی روابط موضوعی , سازمان شخصیت مرزی خفیف , عملکرد اجرایی