اثر جایگزینی سیلاژ ذرت با کاکتوس بی خار بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، برخی متابولیت های خونی و رفتارهای تغذیه ای میش

زمینه مطالعاتی: اقلیم خشک ایران، استفاده از گیاهان آب کارآمد در تغذیه نشخوارکنندگان را به یک ضرورت تبدیل نموده است. کاکتوس بی خار که به عنوان کاکتوس علوفه ای نیز شناخته می شود، ازجمله گیاهانی است که در این راستا می تواند موردتوجه قرار گیرد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی تاثیر جایگزینی سیلاژ ذرت با کاکتوس علوفه ای بر قابلیت هضم، تخمیر شکمبه ای و برخی فراسنجه های خونی و رفتاری میش های نژاد عربی انجام گرفت. روش کار: تعداد ۲۱ راس میش عربی با وزن زنده ۱± ۳۷ کیلو گرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار به مدت ۳۰ روز مورداستفاده قرار گرفتند. تیمار های آزمایشی شامل کنترل و جیره های حاوی ۱۰ و ۲۰ درصد کاکتوس علوفه ای جایگزین شده با سیلاژ ذرت بودند. نتایج: مقدار مصرف ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمار حاوی ۲۰ درصد کاکتوس نسبت به شاهد کمتر بود (۰۵/۰>P). در جیره حاوی ۲۰ درصد کاکتوس، قابلیت هضم ظاهری ماده آلی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. غلظت نیتروژن آمونیاکی، pH شکمبه و جمعیت پروتوزوآ در تیمار حاوی ۲۰ درصد کاکتوس نسبت به شاهد افزایش یافت (۰۵/۰>P). مدت زمان مصرف خوراک به ازای گرم ماده خشک مصرفی در گوسفندان تغذیه شده با کاکتوس در مقایسه با کنترل بالاتر بود. در جیره های حاوی کاکتوس، سرعت مصرف غذا و مقدار غذای مصرفی در هر بار در مقایسه با کنترل کاهش یافت (۰۵/۰>P). گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ۲۰ درصد کاکتوس مدت زمان کوتاه تری را در مقایسه با گروه کنترل، صرف نشخوار کردن نمودند. نتیجه گیری نهایی: استفاده از ۲۰ درصد کاکتوس موجب کاهش ماده خشک مصرفی شد ولی در سطح ۱۰ درصد جایگزینی سیلاژ ذرت با کاکتوس بی خار، تاثیر منفی مشاهده نشد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان سیلاژ ذرت را تا سطح ۱۰ درصد ماده خشک جیره با کاکتوس علوفه ای جایگزین نمود.

Keywords:

تخمیر شکمبه ای , رفتار جویدن , کاکتوس , گوسفند , مصرف ماده خشک