سن سنجی U-Pb زیرکن، زمین شیمی و زمین شناسی گرانیتوییدهای نیمه ژرف شترسنگ، جنوب قوچان (شمال خاوری ایران)
Publish place: Petrology، Vol: 13، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 134
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-13-3_005
تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1402
Abstract:
گرانیتوییدهای نیمه ژرف شترسنگ بخشی از کمان ماگمایی شمال پهنه افیولیتی سبزوار هستند که در فاصله ۸۲ کیلومتری شمال خاوری سبزوار رخنمون دارند. این واحدها به صورت دایک و استوک با بافت چیره پورفیری در توالی رسوبی- آتشفشانی کرتاسه- ائوسن نفوذ کرده اند. گرانیتوییدهای نیمه ژرف شترسنگ سرشت متاآلومین و کالک آلکالن دارند. سن دو نمونه دایک داسیتی و استوک گرانودیوریتی به روش سن سنجی U-Pb روی کانی زیرکن به ترتیب ۳۸/۵۲ ±۰/۲۲ و ۳۵/۰ ± ۵۶/۲۲ میلیون سال پیش به دست آمد. نمونه های بررسی شده در نمودارهای بهنجارشده به ترکیب گوشته اولیه و کندریت، از عنصرهای بزرگ یون لیتوفیل (LILE) و عنصرهای سبک خاکی کمیاب (LREE) غنی شدگی و نسبت به عنصرهای با میدان پایداری بالا (HFSE) و عنصرهای سنگین خاکی کمیاب (HREE) تهی شدگی نشان می دهند. نبود آنومالی Eu، نسبت های بالای Sr/Y (۵/۶۲-۴/۲۶) و LaN/YbN (۱/۱۷-۵/۹) و مقدار کم K۲O/Na۲O (۵۵/۰-۱۴/۰) و MgO (۸/۲-۶/۰ درصدوزنی) نشان دهنده شباهت ویژگی های زمین شیمیایی نمونه های بررسی شده با آداکیت ها هستند. همچنین، ترکیب زمین شیمیایی گرانیتوییدهای نیمه ژرف شترسنگ همانند گرانیت های کمان آتشفشانی (VAG) در پهنه فرورانش است و احتمالا این سنگ ها از اکلوژیت یا گارنت آمفیبولیت هایی خاستگاه گرفته اند که حاصل دگرگونی سنگ کره اقیانوسی نئوتتیس سبزوار بوده و به زیر پهنه البرز فرورانده شده اند.
Keywords:
گرانیتویید سن سنجی U , Pb زمین شیمی آداکیت شترسنگ قوچان نئوتتیس
Authors
رضا ارجمندزاده
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران،
علیرضا الماسی
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران،
قاسم نباتیان
دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران،
چیولی لی
استاد، موسسه زمین شناسی و ژئوفیزیک، آکادمی علوم چین، بیجینگ، چین،
سارا نوریان
کارشناسی ارشد، گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،
تیمور جعفری
استادیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :