وابستگی تنش کیهان نگاری مدل استاندارد به خطای آماری داده های رصدی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 171

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSI-22-2_018

تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1402

Abstract:

در این پژوهش به مطالعه مدل استاندارد کیهان شناسی در چارچوب کیهان نگاری می­ پردازیم. ما می­ خواهیم تعیین کنیم که آیا تنش مشاهده شده در پارامترهای کیهان نگاری مدل استاندارد، که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است، به خطای داده­ های مشاهداتی وابسته است یا خیر؟ برای این منظور با استفاده از یک مقدار کانونی برای چگالی ماده در مدل استاندارد کیهان شناسی، سه دسته داده ساختگی برای مدول فاصله ابرنواخترها تولید می­ کنیم. دسته اول شامل داده هایی است که خطای آنها همان خطای داده های رصدی در کاتالوگ پانتئون است. در دسته دوم و سوم به ترتیب خطای داده ها نصف و دو برابر خطاهای مشاهده شده در کاتالوگ پانتئون انتخاب می­ شوند. در گام بعد با استفاده از داده­ های ساخته شده و کمینه کردن تابع حداقل مربعات در چارچوب الگوریتم آماری مونت کارلو در زنجیره مارکوف، پارامترهای کیهان نگاری را در روش مستقل از مدل کیهان نگاری و همچنین در مدل استاندارد کیهان شناسی مقید می­ کنیم. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می ­دهد که کاهش میزان خطای داده ها، هرگونه تنشی بین مقادیر بهینه پارامترهای کیهان نگاری مدل استاندارد را، با روش مستقل از مدل از بین خواهد برد. همچنین با افزایش میزان خطای داده ها، انحراف مدل استاندارد از روش کیهان نگاری افزایش می­ یابد. لذا تنش کیهان نگاری مدل استاندارد که اخیرا توسط داده­ های نمودار هابل اختروش ­ها و انفجارات پرتو گاما گزارش شده است، اساسا می ­تواند به خاطر خطای نسبتا بزرگ داده­ های رصدی باشد و بنابراین یک تنش فیزیکی نباشد.

Keywords:

مدل استاندارد کیهان شناسی , کیهان نگاری , ابرنواخترهای نوع یک

Authors

محمد ملک جانی

گروه فیزیک، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

سعید پوراجاقی

گروه فیزیک، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • A G Riess, et al., Astron. J. ۱۱۶ (۱۹۹۸) ۱۰۰۹. ...
  • S Perlmutter et al., Astrophys. J. ۵۱۷ (۱۹۹۹) ۵۶۵. ...
  • E Komatsu, et al., J. Suppl. Ser. ۱۸۰ (۲۰۰۹) ۳۳۰. ...
  • P A R Ade, et al., Astron. Astrophys. ۵۹۴ (۲۰۱۶) ...
  • M Tegmark, et al., Phys. Rev. D ۶۹ (۲۰۰۴) ۱۰۳۵۰۱. ...
  • S Cole, et al., Notices Royal Astron. Soc. ۳۶۲ (۲۰۰۵) ...
  • W J Percival, et al., Notices Royal Astron. Soc. ۴۰۱ ...
  • C Blake, et al., Notices Royal Astron. Soc. ۴۱۸ (۲۰۱۱) ...
  • J S Alcaniz, Rev. D ۶۹ (۲۰۰۴) ۰۸۳۵۲۱. ...
  • A D Felice and S Tsujikawa, Living Rev. Rel. ۱۳ ...
  • S Weinberg, Mod. Phys. ۶۱ (۱۹۸۹) ۱. ...
  • V Sahni and A A Starobinsky, J. Mod. Phys. D ...
  • V Poulin, et al., Phys. Rev. Lett. ۱۲۲ (۲۰۱۹) ۲۲۱۳۰۱. ...
  • R A Battye, T Charnock, and A Moss, Rev. D ...
  • V Sahni, et al., J. Exp. Theor. Phys. Lett. ۷۷ ...
  • U Alam, et al., Notices Royal Astron. Soc. ۳۴۴ (۲۰۰۳) ...
  • E Lusso, et al., Astron. Astrophys. ۶۲۸ (۲۰۱۹) L۴. ...
  • G Risaliti and E Lusso, Nature Astron. ۳ (۲۰۱۹) ۲۷۲. ...
  • M Rezaei, S Pour Ojaghi, and M Malekjani, J. ۹۰۰ ...
  • G Bargiacchi, et al., Astrophys. ۶۴۹ (۲۰۲۱) A۶۵. ...
  • T Yang, A Banerjee, and E O Colgáin, Rev. D ...
  • A Banerjee, et al., Phys. Lett. B ۸۱۸ (۲۰۲۱) ۱۳۶۳۶۶ ...
  • D M Scolnic, et al., Astrophys. J. ۸۵۹ (۲۰۱۸) ۱۰۱. ...
  • N Khadka and B Ratra, Notices Royal Astron. Soc. ۵۰۲ ...
  • نمایش کامل مراجع