اثر آزمایشگاهی عصاره آبی و اتانولی بابونه شیرازی (Matricaria chamomile) بر فعالیت حیاتی لکوسیت های خون محیطی بیماران مبتلا به کووید- ۱۹

مقدمه و هدف: مطالعات متعدد اثرات ضدالتهاب، ضدمیکروب، ضدحساسیت، ضدسرطان، ضداسپاسم، مسکن و ترمیم کنندگی زخم بابونه (Matricaria chamomile) را نشان داده اند. در این مطالعه تاثیر غلظت های مناسب عصاره آبی و اتانولی بابونه شیرازی بر روی فعالیت حیاتی لکوسیت های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: پس از تهیه عصاره آبی و اتانولی بابونه، سلول های تک هسته ای خون محیطی(PBMC) ۳ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ با دوزهای ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر عصاره اتانولی بابونه و  دوزهای ۴۰۰، ۵۰۰، ۶۰۰ و ۷۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر عصاره آبی بابونه تیمار شدند. پس از گذشت ۲۴ ساعت، فعالیت حیاتی PBMCs به روش MTT سنجیده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به وسیله نرم افزار SPSS۲۴  بوسیله آزمون آماری ANOVA one-way  انجام شد. مقادیر P<۰.۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: در تحقیق حاضر، عصاره اتانولی بابونه در دوز ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر و عصاره آبی در دوزهای ۶۰۰ و ۷۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر منجر به کاهش معنی دار فعالیت حیاتی سلول های تک هسته ای خون محیطی نسبت به گروه کنترل شدند. نتیجه گیری: کاهش فعالیت حیاتی سلول های تک هسته ای خون محیطی در غلظت های مختلف عصاره های آبی و اتانولی بابونه وابسته به دوز بوده و با افزایش دوز کاهش فعالیت حیاتی مشاهده می شود.

Keywords:

بابونه , کووید-۱۹ , سلول های تک هسته ای خون محیطی