احساس امنیت و توسعه گردشگری در مناطق مرزی اورامانات (مطالعه موردی:شهرستان پاوه)

با توجه به اینکه در جهان معاصر، گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین راهبرد ها در برنامه ریزی برای توسعه کشورها محسوب می گردد؛ شناسایی عوامل تاثیرگذار در جهت توسعه گردشگری بسیار حائز اهمیت بوده است. با توجه به اهمیت دیگر شاخص ها و مولفه های تاثیرگذار در زمینه جذب و توسعه گردشگری، تمرکز پژوهش حاضر بر احساس امنیت و بسترهای تحقق و تقویت آن در شهرستان پاوه است. بنابراین، این مقاله بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش پیمایشی و ابزار مصاحبه(نیمه ساختار یافته و هدفمند) که جامعه آماری آن ۳۰ نفر از نخبگان و متخصصین شهرپاوه بود، به دنبال این سوال است که بستر ها و زمینه های تحقق احساس امنیت اجتماعی منتهی به توسعه گردشگری در منطقه مرزی پاوه چگونه حاصل می گردد؟ در مقام پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح می شود که تاکید و تقویت زمینه ها و بسترها و سرمایه های فرهنگی چون برگزاری آیین ها مراسمات بومی- محلی، آداب و رسوم، موسیقی و فولکلور، زبان و گویش،تمدن کهن منطقه و بازگویی تاریخ شفاهی آن، باورهای مردمی، اشاعه قصه های عامیانه، جشن ها (جشن نوروز، جشن انار)سرمایه های نمادین، سنت های هنری و نمایشی، علوم و فنون، فرهنگ غنی و مسالمت آمیز منطقه و باز های بومی محلی، همراه با خروج های اثرگذار خود بستر اجتماعی امنیت سازی جهت تقویت و تحقق احساس امنیت منتهی به توسعه گردشگری در شهرستان پاوه محسوب می شد.

Keywords:

کلمات کلیدی: احساس امنیت , توسعه گردشگری , مناطق مرزی , اورامانات , پاوه