بررسی تغییر کاربری اراضی در بیابان زایی محدوده شهر اردکان با استفاده از سنجش از دور

بیابان­زایی یکی از عوامل تهدید کننده حیات بشری است که موجب تخریب منابع طبیعی می شود. بنابراین شناخت پدیده بیابان­زایی و عوامل موثر بر تشدید آن برای کشور ما دارای اهمیت حیاتی می باشد. در این تحقیق از اطلاعات تصاویر ماهواره­ای و عکس­های هوایی برای بررسی نقش تغییرکاربری اراضی بر پدیده  بیابان زایی محدوده شهر اردکان استفاده شد. به این منظور، برای سالهای ۱۳۳۴ و ۱۳۷۶ از عکسهای هوایی موجود و برای سال ۱۳۸۱ از تصاویر IRS استفاده گردید. پس از موزاییک کردن عکسهای هوایی، عملیات پردازش با نرم افزارILWIS  انجام گرفت. برای تهیه نقشه کاربری اراضی، از تصاویر به روش پردازش رقومی اقدام و در نهایت پنج نوع کاربری در منطقه شناسایی شد. در هر نوع کاربری ۱۰ نمونه تعلیمی به طور موزون در منطقه انتخاب شد. در نهایت، مساحت هر کاربری و میزان تغییرات آنها در دوره زمانی مورد مطالعه محاسبه گردید. نتایج حاصل بیانگر کاهش وسعت مناطق بیابانی از سال ۱۳۳۴ تا سال ۱۳۷۶ به میزان ۲۰۰۰ هکتار و از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۸۱ به میزان ۱۶۰ هکتار و افزایش مساحت کاربریهای دیگر می باشد. در طی دوره مورد مطالعه، تخریب اراضی به صورت تبدیل کاربریهای باغ و اراضی کشاورزی به اراضی مسکونی و صنعتی دیده می شود.

Keywords:

بیابان زایی , کاربری اراضی , سنجش از دور , تصاویرIRS , اردکان