امکان سنجی ایجاد شهر پایدار در ایران با رویکرد شهر هوشمند

در شهرسازی ما به تبعیت از الگوی کلاسیک توسعه و پیروی کورکورانه از مدل های کلیشه ای توسعه شهری که نسبت به شرایط و خصوصیات بومی بی اعتنا است, نه تنها شرایط ناپایداری را در شهرها پدید آورده,بلکه ناپایداری مناطق اطراف را نیز به دنبال داشته است (بحرینی الف, ۸۷۳۱ ). زمانی که از پایداری شهری صحبت می کنیم شاید اولین واژهای که به ذهن خطور می کند توسعه پایدار شهر باشد، توسعهای که یک شهر را از تمامی جوانب مورد بررسی قرار داده و در نهایت منجر به رشد مثبت یک شهر در حوزه های مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی می شود. در این مقاله سعی می شود پس از مروری بر مفاهیم پایداری , تعاریف و اهداف پایداری و نگاهی به اقلیم ایران امکان سنجی ایجاد شهر هوشمند پایدار در ایران رابررسی نموده وشاخص های کالبدی فضایی اقتصادی فرهنگی واجتماعی این امکان سنجی را ازمدل SWOT موردمطالعه قرار داده وتجزیه وتحلیل نموده و سپس در یک نگاه کلی به کشور ایران که دارای اقلیم های متفاوت می باشد مطابقت داده ونهایتا به ارایه پیشنهادات وراهکارهایی در این زمینه بپردازیم.

Keywords:

شهر هوشمند , شهر پایدار , شهر هوشمند پایدار , توسعه پایدار , شهر هوشمند , شهروند هوشمند