بررسی روش های سنجش در ارزشیابی کیفی – توصیفی، چالش ها و فرصت ها

ارزشیابی کیفی توصیفی، برنامه نوینی که برگرفته از رویکرد سازنده گرایی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی روش های سنجش درارزشیابی کیفی توصیفی و تعیین چاش ها و فرصت ها و دستاوردهای این برنامه در مدارس دوره ابتدایی انجام گرفته است. روش انجام پژوهشکیفی از نوع پدیدار شناسیاست.به همین منظور از بین معلمان دارای تجارب کافی تا رسیدن به حد اشباع اطلاعات انتخاب گردیدند.جمع آوریاطلاعات مورد نیاز پژوهش با استفاده از مصاحبه ، مشهده و همچنین از طریق تحقیق کتابخانه ای نیز جمع آوری گردیده است . نگارنده در اینمقاله، ضمن معرفی ارزشیابی توصیفی - کیفی و ضرورت آن، درباره تغییر و تحول های ایجاد شده در نظام ارزشیابی توسط این برنامه بحثمی کند و علاوه بر بیان ویژگی های ارزشیابی توصیفی، به معرفی ابزار و روش های سنجش موجود در ارزشیابی کیفی - توصیفی پرداخته کهاز جمله این موارد می توان به برگ ثبت مشاهدات، آزمون های عملکردی، پوشه کار، چک لیست و ... اشاره می نماید . سپس در ادامه بهبررسی نقاط قوت ، فرصت ها و چالش های پیش روی اجرای آن می پردازد . از بخش مبانی نظری این نکته مشهود است که علیرغم نگاهمثبتی که از سوی مردم جامعه و حتی معلمان به ارزشیابی سنتی وجود دارد ولی از نظر کارشناسی ایرادات زیادی به ارزشیابی سنتی وارد استکه مهم ترین آن توجه صرف به یادگیری مطالب درسی است . نتایج حاصل از پژوهش در زمینه ارزشیابی کیفی – توصیفی، چالش ها وفرصت های آن انجام شد نشان داد که اکثر معلمان بالا بودن مشارکت معلمان و دانش آموزان بالا بودن حجم نوشتاری را از دستاوردهایعمده ی این برنامه عنوان کردند. البته هر دو ارزشیابی دارای نقاط قوت و ضعف می باشند ولی ارزشیابی کیفی - توصیفی به دلیل توجه بهاهداف نظام آموزشی، رشد همه جانبه ی دانش آموزان و تفاوت های فردی، بهداشت روانی بهتری را برای مسافران سفر یادگیری در فراگیریایجاد می کند.

Keywords:

ارزشیابی , ابزارهای ارزشیابی , ارزشیابی کیفی - توصیفی , چالش ها و فرصت ها