بررسی تلفات تبخیر و بادبردگی آبیاری بارانی در مزارع چغندرقند

گرچه آبیاری بارانی راندمان بیشتری نسبت به سیستم های سطحی دارد ولی تلفات تبخیر و بادبردگی در این سامانه سبب کاهش راندمان آبیاری می گردد. به همین دلیل پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تلفات تبخیر و بادبردگی در مزرعه چغندرقند در شهرستان خرم آباد انجام شد. دو عامل ارتفاع آب پاش (۰/۷۵ و ۱ متر) و زمان آبیاری (صبح، عصر و شب) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مقادیر اندازه گیری تلفات تبخیرو بادبردگی در ۰/۷۵ متر آبپاش برابر ۱۴ درصد بود که نسبت به ارتفاع ۱ متر (۱۵/۵۶ درصد) تلفات تبخیر و بادبردگی کمتری داشت. آبیاری در شب با میانگین ۱۲/۱۷ درصد، تلفات تبخیر و بادبردگی کمتری داشت در حالی که آبیاری در عصر بیشترین مقدار تلفات تبخیر و بادبردگی با مقدار ۱۷/۸۳ درصد را دارا بود. بر این اساس جهت بهبود راندمان سیستم های آبیاری بارانی در مزارع مورد بررسی استفاده از آب پاش با ارتفاع کمتر و آبیاری شبانه به عنوان عوامل تاثیرگذار توصیه می شود.

Keywords:

تلفات تبخیر , تبخیر و بادبردگی , آبیاری بارانی , چغندرقند