غیبت حیات مدنی در سیاستگذاری شهری: مطالعه یتقاطع های غیرهمسطح ولایت و امام حسین (ع) در شهر کرمانشاه

پژوهش در حوزه ی زندگی شهری و تهدیداتی که زندگی روزمره را هدف قرار میدهد، یکی از وجوه مهم مطالعات مربوط به سیاستگذاریشهری است که موضوع تحقیق حاضر قرار گرفته است. مطالعه ی پیش رو به بررسی تقاطع های غیرهمسطح ولایت و امام حسین (ع) و حذفعناصر شهری پیوند دهنده ای چون میدان در نقاط حساس مرزی بین محلات میپردازد. روش تحقیق، مطالعه انتقادی شهری و جمع آوریاطلاعات، بر اساس مشاهده غیر مداخله گر انجام گرفته و کسب و کارهای موجود بر خیابان منتهی به دو تقاطع را مورد بررسی قرار دادهاست. هدف از انجام این مشاهدات و تحلیل های صورت گرفته، یافتن انحرافات سیاستگذاری کالبدی و نشان دادن تخریب متنی شهر بودهاست. از این منظر، ساخت سازه های بزرگ مقیاس در عرصه ارزیابی شده از شهر تاریخی کرمانشاه سبب شده که ارتباط محلات شهری ازطریق معابر و حضور اهالی سایر محلات با مانع بزرگی همچون تقاطع غیرهمسطح مواجه شود. این نامکانها در نقاط حساس مرزی پیوند بامحلات مجاور، خلا مرزی ایجاد کرده اند و اثرات مخرب نامکان و خلا مرزی به شکلی هم افزا، فضای عمومی شکننده ی موجود را رو به افولبرده است؛ به طوری که به واسطه این تحولات، کسب و کارهای موجود در بلوار شهید شمشادیان به مانند یک محله به حاشیه رانده شده،تحت سیطره ی خدمات صنعتی موقتی قرار گرفته اند. در صورت تشدید اثرات یادشده و زوال بیشتر تعاملات درون شهری در اثر نادیده گرفتنزندگی شهری از سوی سیاستگذاران شهری، بیم آن میرود که شهر به یک مجمع الجزایر تبدیل شده و محله ذکر شده، به یک زاغه ی ابدیتبدیل شود.

Keywords:

تقاطع غیرهمسطح , حیات مدنی , خلا مرزی , سیاستگذاری شهری , کرمانشاه , نامکانها