اثر شیوه توجیه مجازات بر پیروی از قانون در ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر شیوه توجیه مجازات قانون شکنان بر میزان پیروی ورزشکاران از قانون بود. مسوولان و مدیران معمولا می گویند که مجازات باید »بازدارنده« باشد، یعنی مجازات کردن کسانی که قانون را شکسته اند، تلاشی است برای بازداشتن دیگران از قانونشکنی . این شیوه توجیه مجازاتها می تواند باعث شود که مجازاتها نتوانند پیروی ورزشکاران از قانون را افزایش دهند، زیرا با چنین توجیهی مردم احساس می کنند که مسوولان و مدیران به آنها اعتماد ندارند، و نگرش آنها به مسوولان و مدیران منفی می شود. فرضیه پژوهش حاضر این بود که توجیه مجازات به عنوان عامل بازدارنده، در مقایسه با توجیه مجازات به عنوان سزای رفتار، باعث کاهش پیروی از قانون می شود. در یک طرح آزمایشی ، ۸۹ نفر از دانشجویان ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی -واحد بویین زهرا (۴۰۰ (N ≈، به گونه تصادفی گزینش و به دو گروه » بازدارنده« و »سزای رفتار« گمارده شدند، و آزمایش پرداخت مالیات، به عنوان ابزار گردآوری داده ها، بر روی آنان اجرا شد. آزمون t نابسته نشان داد که میزان فرار از مالیات (یعنی قانونشکنی ) در گروهی که مجازات فرار از مالیات به شکل »عامل بازدارنده« توجیه شد، به گونه ای معنی دار بیشتر از گروهی بود که در آنمجازات به شکل »سزای رفتار« توجیه شد.

Keywords:

بازدارندگی مجازات , پیروی از قانون , توجیه مجازات , ورزشکار