ارزیابی یادگیری دوره های الکترونیکی در صنعت

یکی از تغییرات بارزی که با گسترش ویروس کووید-۱۹ در سطح جهان و همچنین ایران شاهد آن بودیم، تغییر در رویکرد آموزش و یادگیری در سطوح مختلف آموزش اعم از عمومی، آموزش عالی و همچنین آموزش های سازمانی بوده است که به تغییر شیوه آموزش حضوری و چهره به چهره به یادگیری الکترونیکی از راه دور منجر شد. همین تغییر موجب شد که نحوه ارزیابی یادگیری فراگیران در آموزش های الکترونیکی سازمانی به عنوان یک چالش، ظهور و نمود پیدا کند زیرا ماهیت این نوع آموزش ها کاملا با آموزش های حضوری متفاوت است و همچنین ارزیابی یک بخش اساسی از فرایندهای یادگیری الکترونیکی محسوب می شود که نقش مهمی در فعالیت های آموزشی و تاثیرات چشمگیری در یادگیری دارد. در ارزیابی یادگیری در دوره های الکترونیکی به ویژه در صنعت، باید به نقش فعال یادگیرنده در فرایند یادگیری و ساخت دانش توسط خود او و همچنین کاربرد دانش و مهارت آموخته شده در حل مسائل واقعی و مرتبط با محیط کار و زندگی روزمره او تاکید شود تا از این طریق به ارزیابی یادگیری فراگیر در سطوح بالای تفکر شناختی پرداخته شود و همچنین با حل مسائل مرتبط به محیط کار، زمینه انتقال یادگیری به محیط کار نیز با این نوع ارزیابی فراهم شود. لذا استفاده از شیوه ای خاص و متفاوت از آموزش های آکادمیک برای صنعت ضرورت پیدا می کند و آن ارزیابی اصیل است که علاوه بر ویژگی های فوق، ماهیتی همکارانه داشته و امکان استفاده در هر دو نوع ارزیابی تکوینی و تراکمی را دارد. در این مقاله، به روش های ارزیابی یادگیری الکترونیکی با رویکرد کیفی و با تاکید بر دوره های صنعتی سازمانی پرداخته شده است.

Keywords:

ارزیابی اصیل , ارزیابی کیفی , آموزش های صنعتی سازمانی , دوره های الکترونیکی