پیش بینی فرهنگ محیط زیستی براساس میزان دینداری، جامعه پذیری و نگرش های محیط زیستی شهروندان (مورد مطالعه: شهروندان شهر شوشتر)

از مسائل روز جهان مساله حفظ محیط زیست است. فاجعه زیست محیطی نه تنها آرامش و امنیت را از زندگی می رباید، بلکه موجودیت بشر را تهدید می کند. به همین دلیل در محافل علمی و سیاسی بحث زیست محیطی پر سر و صداترین و جدی ترین بحث روز است. تحقیق حاضر با هدف پیش بینی فرهنگ محیط زیستی براساس میزان دینداری، جامعه پذیری و نگرش ها محیط زیستی شهروندان ۱۸ تا ۶۰ ساله شهر شوشتر می باشد، که ۳۸۳ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق پیمایشی بود و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که اعتبار آن به روش صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده ها با کمک نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای دینداری، جامعه پذیری و نگرش های محیط زیستی شهروندان با فرهنگ زیست محیطی آنها ارتباط مستقیم و معنادار وجود دارد ( ۰۱ / ۰ > p ). از بین این سه متغیر، نگرش ها زیست محیطی قوی ترین پیش بینی کننده بود و در مجموع توانستند ۳۷ درصد از واریانس فرهنگ محیط زیستی شهروندان را تبیین و پیش بینی کنند.

Keywords:

فرهنگ محیط زیستی , دینداری , جامعه پذیری , نگرش های محیط زیستی , شهر شوشتر