کاربرد روش اکتروریسی در مهندسی بافت استخوان با استفاده از بایوسرامیک های برپایه سیلیس و کلسیم فسفات سنتز شده

تمرکز اصلی در حوزه ی مهندسی بافت استخوان BTE روزی ترمیم نقص ها و عیوبی در استخوان می باشد که به علت داشتن اندازه بزرگ این عیوب با فرایند درمان طبیعی ترمیم نمی شوند.پیونداستخوان ها می تواند بصورت بالینی کاشته شود.از انجایی که استفاده از چنین پیوند هایی به معنی وقوع عوارض و علائم پایدار در ناحیه مورد نظر برای پیوند و اهدا،یا مواجه با کمبود مواد آلوگرافت است،توسعه مواد سنتزی با پتانسیل ترمیم استخوان چالش بزرگی است.بدین منظور مواد سنتز شده ای که شبیه به زمینه برون سلولی پیوند طبیعی هستند،بطور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته اند و امکان وجود مجموعه ای از ترکیب ها و ساختار های متعددی وجود دارد.بخصوص فرایند الکتروریسی می تواند ساختار الیافی استخوان ECM را استفاده از کشش در محلول ویسکوالاستیک تحت یک میدان الکتریکی باز تولید کند به کمک این روش،الیاف های با اندازه نانو یا میکرو با یک ترکیب شیمیایی قابل تغییر می توانند تولید شوند.از این رو با شکل دهی سرامیک زیست فعالی مانند سیلیکا،شیشه های زیست فعال و کلسیم فسفات ها به روش الکتروریسی ،ویژگی های قابل توجهی از کاربرد آن ها در مهندسی بافت استخوان آشکار می شود.تمرکز اصلی مقاله مروری معرفی شده روی سنتز درجا و الکتروریسی همزمان بافت های با پایه مواد بیوسرامیکی می باشد و در عین حال دلیل استفاده از هر ماده ای مرتبط با میزان زیست فعالی آن است.بررسی های نظری و عملی برای سنتز و الکتروریسی این مواد گسترش یافته است.در نهایت،بررسی های مربوط به میزان زیست فعالی سیستم های مختلف با استفاده از الیاف غیر آلی ( معدنی)در محیط های طبیعی و آزمایشگاهی مطرح شدند

Keywords:

الکتروریسی درجا , سنتز به روش سل-ژل , شیشه های زیست فعال , کلسیم فسفات , مهندسی بافت استخوان