ارائه الگوی حکمروائی یکپارچه روستایی- شهری مطالعه موردی: شهرستان های حوزه شمالی استان ایلام

مطالعه برنامه ریزی های چند دهه گذشته نشان می دهد بسیاری از برنامه های توسعه به خاطر داشتن تفکر تک بعدی و در نظر نگرفتن روابط شهر و روستا و عدم مدیریت یکپارچه با شکست مواجه شده اند. در نظر نگرفتن روابط شهر و روستا و عدم وجود روابط و تعامل میان مدیران شهری و روستایی مانعی برای شکل گیری مدیریت یکپارچه بوده و پی آمد آن قطبی شدن توسعه و عدم تعادل منطقه ای و شکاف میان توسعه شهر و روستا و در ادامه روستا گریزی و رشد سریع و بدون برنامه شهرها گردیده است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف ارائه الگو حکمروایی یکپارچه روستایی – شهری مطالعه موردی شهرهای حوزه شمالی استان ایلام انجام شده است. برای این منظور ۹ شاخص انسجام و ترکیب نگری، انسجام فضایی، تعامل و پیوند میان مدیریت شهری و مدیریت روستایی، مشارکت جویی، اجماع گرایی، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، عدالت و برابری و شفافیت و ۱۳۵ نماگر مورد ارزیابی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. جامعه آماری مدیران شهری و شوراهای شهر و روستا می باشند که در این میان ۳۲۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار pls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج بررسی نشان داد که پیوند و تعامل میان مدیریت روستایی و شهری، انسجام فضایی و انسجام و ترکیب نگری مهمترین شاخص اثرگذار در شکل گیری الگوی حکمروایی یکپارچه روستایی- شهری می باشد.

Keywords:

الگو , حکمروایی یکپارچه , روستا – شهر , استان ایلام