بکارگیری تولیدات پراکنده در مجتمع های مسکن مهر برای کاهش تلفات انرژی و بهبود پروفایل ولتاژ

با توجه به رشد جمعیت جوان کشور و نیاز مبرم این قشر به مسکن، طرح مسکن مهر از سال 86 توسط دولت نهم و دهم آغاز شد. با توجه به افزایش روز افزون این مجتمع های چند صد تا چندهزار واحدی، برنامه ریزی برای برق رسانی با کیفیت مناسب و جلوگیری از تلف شدن بیش از حد انرژی و مدیریت آن امری ضروری می باشد. تولیدات پراکنده که به منظور تأمین توان (در محل مصرف) در شبکه های توزیع به کار می روند، می توانند، تأثیر بسزایی در مدیریت انرژی در این بخش به واسطه ی استفاده از انرژی های تجدید پذیر داشته باشد. هدف اصل این مقاله تعیین اندازه و مکان بهینه ی ژنراتورهای تولید پراکنده به وسیله ی الگوریتم ژنتیک می باشد که با استفاده از کد گذاری جدید در الگوریتم ژنتیک و همچنین بدست آوردن توان های اکتیو و راکتیو تولیدات پراکنده منجر به کاهش بیشتر تلفات خط و بهبود پروفایل ولتاژ شده است. در روش ارائه شده نتایج قرار گیری دو نوع از تولیدات پراکنده در شبکه ی توزیع در سه حالت طراحی با حالتی که هیچ تولید پراکنده ای نداریم مورد بررسی قرار می گیرد. این روش پیشنهادی در سیستم های استاندارد IEEE تست شده است و نتایج بدست آمده گویای تأثیر بهینه ی این الگوریتم تکامل یافته می باشد.

Keywords:

مسکن مهر , تولیدات پراکنده , کاهش تلفات , بهبود پروفیل ولتاژ , مدیریت انرژی