قاعده ی بهینه ی سیاست پولی با استفاده از نظریه ی کنترل بهینه:تعادل ایستاو پایدار پول

در سالهای اخیر، تعداد زیادی از محققان به دنبال شناخت انگیزه های واقعی سیاست گذاران در واکنش به توسعه اقتصادی هستند. ادله آنها این است که سیاست پولی از یک فرآیند سیستماتیک پیروی می کند که از طریق رجحان های مقامات پولی در راستای دستیابی به اهداف معین، هدایت می شوند.هدف این مطالعه، تعیین حالت پایدار قاعده ی سیاست پولی بهینه، با بهره گیری از روش کنترل بهینه برای تمام نسل هاست. برای حصول این امر، اندازه گیری پول در نظریه ی کنترل بهینه بسیار مهم و حیاتی است. خروجی دقیق این اندازه گیری حذف تورم از اقتصاد برای تمامی نسل هاست. اندازه گیری پول در علم اقتصاد تفاوت بنیادینی با سایر اندازه گیری ها، از قبیل تولید، اشتغال، مصرف و ....دارد. آن هم این است که پول، متغیر انباره است. یک متغیر انباره، دارای بعد زمانی نیست. در حالی که متغیر جریان(روانه)،بعد زمانی دارد. به عبارتی مفهوم روانه، باید در هر لحظه از زمان تعریف شود. در صورتی که متغیر انباره، باید در یک لحظه از زمان اندازه گیری شود. به عبارتی برای یک لحظه از زمان، برای تمامی زمان ها اندازه گیری می شود. تفاوت بنیادین انباره و روانه در واحد اندازه گیری است. واحد اندازه گیری روانه در طول زمان(واحد در زمان) تعریف می شود. واحد اندازه گیری انباره، خالی از زمان است. در نتیجه برای متغیر های انباره رشد و یا مشتق تعریف نمی شود. به عبارتی رشد پول، بی معناست. یا تغیرات حجم پول، بی معناست. بلکه سطح برای متغیر انباره تعریف می شود. به زبان ریاضی برای متغیر انباشت، انتگرال تعریف می شود، نه مشتق و یا تغییرات. یعنی مشتق پول، همیشه صفر است. در ریاضیات، انتگرال (به فرانسوی: Integral)، روشی برای اختصاص اعداد به توابع است. یعنی در علم اقتصاد پول، انتگرال ارزش است، نه مشتق ارزش. آن چیزی که سبب روانه شدن پول در فرایند مبادله در علم اقتصاد می شود، سرعت گردش پول است. لکن خود پول انباره است. تفکیک بین پول و سرعت گردش پول مهم است. به عبارتی تعریف معادله حرکت برای پول خطاست. لکن برای سرعت گردش پول، معادله حرکت تعریف می شود. یعنی متغیر کنترلی پول نیست، لکن سرعت گردش پول متغیر کنترلی است. به طوری که با افزایش سرعت گردش پول،رشد اقتصادی افزایش پیدا می کند. در نتیجه تعادل پول برای تمامی نسل ها ایستاست. در صورتی که تعادل سرعت گردش پول، پویاست. در نتیجه قاعده ی سیاست بهینه یول به این صورت می باشد: تشکیل منبع عمومی پول در طول زمان برای تمامی نسل ها.به طوری که مالکیت این منبع عمومی، عمومی است. در نتیجه عمل تامین پول از این منبع برای تمامی نسل ها به صورت عقد قرض الحسنه است. به عبارتی در نظریه ی کنترل بهینه، منبع عمومی پول نقش کنترل کننده ی سیستم اقتصادی را بر عهده دارد. یعنی کنترل تورم فقط و فقط از طریق منبع عمومی برای تمامی نسل ها امکان پذیر است. در این صورت است که تعادل اقتصاد کلان، برای تمامی نسل ها، یک تعادل پایدار است. زیرا تعادل پول در طی زمان، تعادل ایستاست. زیرا پول، ارزش زمانی ندارد. زیرا پول، بعد زمان ندارد. در نتیجه زمانی که برای اولین بار، پول برای فرایند مبادله در علم اقتصاد اعتبار می شود، برای همیشه در فرایند مبادله وجود دارد. یعنی طول عمر پول، بی نهایت است. به عبارتی، نیازی به خلق پول نیست. یعنی رشد نقدینگی در طی زمان صفر است.

Keywords:

ارزش , اندازه گیری پول , قاعده ی سیاست پولی بهینه , عقد قرض الحسنه , منبع عمومی پول و نظریه ی کنترل بهینه