رابطه هورمون آنتی مولرین با پاسخ تخمدانی و پیامد باروری در زنان نابارور تحت درمان با ART و IUI
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 187
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-26-1_002
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1402
Abstract:
مقدمه: هورمون آنتی مولرین، ارتباط خوبی با سن زن، تعداد فولیکول های آنترال و نتیجه روش های کمک باروری دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سطح هورمون ضدمولرین با پاسخ تخمدانی و پیامدهای بارداری در زنان نابارور تحت درمان با ART و IUI انجام شد.روش کار: این مطالعه به روش مقطعی (توصیفی - تحلیلی) در سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۵ بر روی ۱۸۶ زن نابارور تحت درمان با روش درمان نازایی ART مراجعه کننده به مرکز نازایی بیمارستان بعثت سنندج انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، سطح FSH و AMH، تعداد آمپول گونادوتروپین تزریق شده، تعداد فولیکول آنترال و تعداد جنین به دست آمده بررسی و در پرسشنامه ثبت شد. همچنین پیامدهای بارداری شامل سقط، مرگ جنینی، ناهنجاری جنینی و تولد تعیین و در پرسشنامه ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشر، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین هورمون آنتی مولرین ۰/۳±۰/۴ با دامنه ۱۲-۱/۰ نانوگرم بر میلی لیتر و میانگین هورمون FSH ۵/۲±۱/۶ با دامنه ۷/۱۲-۶/۰ واحد در میلی لیتر بود. بین سطح هورمون آنتی مولرین با تعداد HMG تزریق شده، تعداد تخمک بازیابی شده، تعداد جنین کل، جنین نوع A و B در زنان با IVF آگونیست ارتباط معنی داری وجود داشت (۰۵/۰>p). بین سطح هورمون آنتی مولرین با سقط، مرگ جنینی، تولد زنده و ناهنجاری نوزاد ارتباط معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰هورمون آنتی مولرین با پیامدهای باروری ارتباط ندارد.
Keywords:
Authors
فریبا سیدالشهدایی
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
معصومه رضایی
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
خالد رحمانی
استادیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
فریبا بخشی
رزیدنت گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :