تاثیر خودکارآمدی خلاقانه بر اضطراب اجتماعی در آموزش مجازی با میانجیگری تاب آوری در میان دانش آموزان ابتدایی

این مطالعه به بررسی تاثیر خودکارآمدی خلاقانه بر اضطراب اجتماعی در آموزش مجازی با میانجیگری تاب آوری در میان دانش آموزان ابتدایی پرداخته است. روش تحقیق این مطالعه تحلیلی - توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی گرگان بود، نمونه آماری تحقیق به تعداد ۲۱۴ نفر انتخاب گردید و روش نمونه گیری به صورت غیرتصادفی در دسترس می باشد، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه میباشد. در این مطالعه از ۳ پرسشنامه اضطراب اجتماعی واتسون و فرند ( ۱۹۶۹ )، خودکارآمدی خلاق کاروسکی و همکاران (۲۰۱۲) و تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شده است، نتایج مطالعه براساس معادلات ساختاری نشان می دهد که: خودکارآمدی خلاقانه بر اضطراب اجتماعی در آموزش مجازی با میانجیگری تاب آوری در میان دانش آموزان ابتدایی تاثیر معنی داری دارد. این نتایج نشان داد که افزایش خودکارآمدی خلاقانه و در نتیجه ی آن افزایش تاب آوری دانش آموزان ابتدایی در آموزش مجازی می تواند موجب کاهش اضطراب اجتماعی آنان شود. بنابراین به معلمان و مشاوران پیشنهاد می شود برنامه ریزی های دقیق، منظم و سودمند با توجه به تاثیر خودکارآمدی خلاقانه و میانجیگری تاب آوری در این رابطه برای کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان تنظیم کنند.

Keywords:

خودکارآمدی خلاقانه , اضطراب اجتماعی , تاب آوری , آموزش مجازی