تاریخچه پس از رسوبگذاری نهشته های سازند آسماری با استفاده از داده های پتروگرافی و ایزوتوپهای کربن و اکسیژن در برشهای حیدرآباد و رباط نمکی، شمال خرم آباد

در نواحی شمالی خرم آباد سازند آسماری به سن الیگوسن انتهایی-میوسن آغازین رخنمون یافته است. در این مطالعه از داده های پتروگرافی و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن و کربن برای درک بهتر شرایط پس از رسوبگذاری استفاده شده است. مطالعه سیمان های تشکیل شده در حفرات و شکستگی های سنگ های کربناته نشان می دهد که گاهی تفاوت هایی در محتوای ایزوتوپی اکسیژن و کربن بخش های حاشیه ای و مرکزی سیمان ها دیده می شود. فرآیندهای دیاژنیتیک متعددی نظیر سیمانی شدن کلسیتی (سیمان هم محور، سیمان رورشدی، سیمان موزاییک اسپار، سیمان بلوکی و سیمان گرانولار)، سیمان اکسیدآهن، پیریتی شدن، دولومیتی شدن محدود، میکرایتی شدن، آشفتگی زیستی، شکستگی ها و پرشدگی ها و انحلال، نئومورفیسم افزایشی، تراکم فیزیکی و شیمایی (استیلولیت و استیلوموتل) سنگ های آهکی سازند آسماری را در ناحیه مورد ارزیابی تحت تاثیر خود قرار داده است. برخی از این فرآیندها در چندین محیط دیاژنتیک ممکن است رخ دهند که امکان تفکیک دقیق آنها صرفا با مطالعه ی پتروگرافی ممکن نیست. بنابراین از ابزارهای کاتدلومینسانس و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن و کربن برای تفکیک و ردیابی هر یک از فازهای دیاژنتیک استفاده شده است. سیمان های تشکیل شده در بخش های مختلف سنگ آهک با لومینسانس های متفاوت مورد آنالیز ایزوتوپی قرار گرفته است. در نهایت با ادغام داده های پتروگرافی، کاتدلومینسانس و ایزوتوپی محیط های دیاژنتیک مختلف نظیر دریایی، متئوریک اولیه، دفنی، بالاآمدگی و متئوریک ثانویه شناسایی گردید و توالی پاراژنتیکی توالی های الیگومیوسن در منطقه مورد مطالعه ترسیم گردید. امید است با استفاده از این اطلاعات بتوان چشم انداز دقیق تری از شرایط پس از رسوبگذاری حوضه رسوبی ترسیم نمود.

Keywords:

دیاژنز , آسماری , کاتدلومینسانس , ایزوتوپ پایدار , خرم آباد