تاب آورد نمودن شهرها در برابر مخاطرات طبیعی با تاکید بر سیلاب شهری

رشد شهر در کشورهای در حال توسعه، به شیوه ای ناپایدار در حال انجام است که سبب کاهش کیفیت زندگی و تخریبمحیط زیست می شود توسعه شهری و افزایش ساخت و سازها موجب تغییر پوشش سطحی شهرها شده و سطوح غیرقابلنفوذ پشت بام ساختمان ها، سطوح خیابان ها و امثال آنها در شهرها همانند مانعی در برابر نفوذ آب باران به داخل خاکعمل می کنند و سبب می شوند که بخش بیشتری از بارندگی به رواناب سطحی تبدیل شوند . این امر باعث افزایش روانابدر شهرها شده که خود عاملی بر تشدید سیلاب و آبگرفتگی در شهرها می باشد و در هنگام وقوع بارندگی های شدید،سیلاب های شهری شکل بگیرد که در نوع خود در بسیاری از موارد می تواند مخرب و ویران کننده باشندآسیب پذیری ناشی از سیلاب در محدوده ی شهری متغیر و پیچیده می باشد. و این آسیب پذیری به عواملی همچون بارش،رواناب، شیب زمین، میزان نفوذپذیری کاربری های مختلف و به ویژه بافت فیزیکی- کالبدی فشرده و موقعیت مکانی ساختمانها و کاربری های شهری که تغییرات شدیدی در الگوی زهکشی شهری ایجاد کرده اند بستگی دارد. هدف اینپژوهش شناسایی عوامل موثر بر سیلاب و آبگرفتی شهرهایی است که با معظل سیلاب شهری طی بارش های مخرب وسیل آسا در فصول سال دست و پنجه نرم می کند باید اذعان کرد که اثرات گسترش شهرها به صورت های بی برنامه وعدم بررسی محیط بر الگوی زهکشی طبیعی در محدوده گسترش بافت فیزیکی باعث تشدید شرایط سیل خیزی وآبگرفتگی در شهر های مسیل سیلاب و آسیب پذیری بخش های وسیعی از بافت های آن خواهد شد که خسارات اقتصادیو اجتماعی فراوانی در بر داشته است. بنابراین این پژوهش در صدد بررسی مهمترین عوامل در کاهش و تشدید مخاطراتسیلاب شهری در حوزه و بافت های شهری در مقابل سیلاب شهری و مخاطرات مرتبط با آن هستیم.

Keywords:

تاب آوری , شهر , مخاطرات طبیعی , سیلاب شهری