رتبه بندی مدل های مدیریت بحران طبیعی و توسعه مدل بومی با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (TOPSIS AHP)

هدف تحقیق، رتبه بندی مدلهای مدیریت بحران بوده تا بر اساس آن و معیارهای بیان شده بتوان گزاره های مناسب برای تدوین مدلبومی مدیریت بحران طبیعی را مشخص نمود. روش تحقیق از نوع غیر آزمایشی و توصیفی-تحلیلی است و برای وزن دهی معیارها از روشAHP و برای رتبه بندی مدلها از روش TOPSIS استفاده شده است. روش جمع آوری داده ها بصورت کتابخانه ای و میدانی انجام میشود پرسشانامه برای تحلیل های سلسه مراتبی و تصمیم گیری چندمعیاره مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری ۴۰ نفره شاملکارشناسان و خبرگان حوزه مدیریت بحران، کارشناسان ارشد مهندسی HSE و دانشجویان دکتری مهندسی و مدیریت ساخت بودهاست. نتایج تحقیق نشان داد که مدل مدیریت بحران تیری و میتراف با توجه به شرایط کلان اجتماعی، زیرساختی و فرهنگی اولویتبالاتری در اجرایی شدن فعالیت های مرتبط با سوانح طبیعی دارد. در این راستا مدل مدیریت بحران یا سوانح بومی شامل رویکردهایشناخت شرایط زمینه ای، افرایش سطح آگاهی جامعه، مشارکت دهی و نقش مردم در چرخه مدیریت سوانح، آمادگی و ارتقای پاسخگویی،مدیریت دانش و درس آموخته ها، هماهنگی مستمر سازمان ها و تدوین برنامه واکنش اضطراری می باشد، که در تام مراحل سوانح (پیش ،حین و پس از بحران) کاربرد خواهد داشت؛ هر چند می توانند در برخی از مراحل نقش مهمتری را ایفا نمایند.

Keywords:

مدیریت بحران , مدل بومی , AHP , TOPSIS