مشهود گردیدن مهرازی عرفی و اسلامی در نیمروز بلاد فارس، نمونه موردی: ابنیه باستانی دیار اوز

در طول تاریخ ایران همواره یکی از مراکز تمدن هنر و فرهنگ بوده و پیوند معماری ایرانی با معماریاسلامی از جمله غنی ترین زمینه تجلی آن می باشد. از این روی پیوند این دو شیوه به عنوان علم اصیلمعماری در مقاطع عالیه در حال بررسی و پژوهش می باشد. از طرفی رکود به کار بردن شیوه معماریایرانی اسلامی در صنعت ساختمان سازی، لازم می دارد تا رویکرد های این شیوه در - فرآیند طراحی ومرحله بهره برداری مورد توجه قرار گیرد. نظر به اهمیت رفتار کاربران در تحقق اهداف معماریایرانی اسلامی - و باتوجه به آن که در پژوهش های انجام شده، به ندرت به نمود های معماری ایرانی -اسلامی پرداخته شده است، در این پژوهش تلاش شده، با هدف بررسی و با مبنا قراردادن نمود هایمعماری ایرانی و معماری اسلامی به تطابق شاخصه های معماری ایرانی- اسلامی در ابنیه های سنتی شهر اوز دست یابیم، همچنین به شناخت راهبردهایی جهت ترویج الگو برداری از نمودهای اساسی اینشاخصه ها پرداخته، که بتواند فاکتور های بیگانه گرایی را از معماری حاکم حذف و الگوی بومی راجایگزین نماییم. به دلیل فقدان مطالعات پژوهشی بر آثار معماری سنتی شهر و شهرستان اوز، انجام چنینپژوهشی الزامی به نظر می رسد. از این رو شناخت، تجزیه و تحلیل و طراحی ابنیه سنتی شهر اوز بااصول معماری ایرانی و معماری اسلامی مطابقت داده شده و نتایج به دست آمده گواه از تطابق معماریحاکم در این خطه با معماری ایرانی- اسلامی می باشد. در این مقاله به معرفی شهر اوز، معماری ایرانی، معماری اسلامی، نیمروز بلاد فارس، ابنیه باستانی پرداخته شده و نکته قابل توجه حاصل از این پژوهشنشان از توجه طراحان معماری به فرهنگ و تمدن ایران اسلامی بوده است.

Keywords:

معماری ایرانی , معماری اسلامی , نیمروز بلاد فارس , ابنیه باستانی , دیار اوز