تحلیل ارزیابی مدل های قیمت گذاری در شبکه معابر و انتخاب مدل مناسب برای شهر تهران

افزایش روزافزون خودروهای شخصی و محدودیت های موجود برای احداث معابر جدید و پیامدهای منفی آن به معضلی برایاکثر شهرهای بزرگ تبدیل شده است. امروزه یکی از مسائل مهم مدیریت شهری، مسئله کنترل تردد خودروها در معابر شهریو نحوه ارائه خدمات حمل و نقل عمومی است. تراکم در شبکه های ترافیکی یکی از مشکلات رایج در بسیاری از شهرهایجهان است. تجربه نشان داده است که سیاست های افزایش عرضه، صرف نظر از محدودیت های مالی و فضایی، معمولا درشهرهای بزرگ مشکل تراکم را حل نمی کنند، در نتیجه تنها راه واقعی کاهش تراکم استفاده از سیاست های مدیریتی ازجمله سیاست قیمت گذاری معابر شبکه است. سیاست های کنترلی و مدیریتی که به منظور کاهش ترافیک و باز توزیع تراکمدر طول ساعات روز استفاده می شود؛ قیمت گذاری است. این سیاست گذاری نیز مشابه سایر سیاست هایی که در بخش حملو نقل شهری مورد توجه قرار دارد نیازمند بررسی و تحلیل اولیه و رفتارسنجی سفرکنندگان در شهرها است. این رفتار سنجیبه مدیران و برنامه ریزان حمل و نقل شهری این امکان را می دهد تا در آینده تصمیمات و راهکارهای درست و نزدیک بهواقعیت را اتخاذ کنند. با توجه به گسترش روز افزون تعداد خودروها در شهرهای کشور و همچنین بافت قدیمی شهرها وکمبود راه های با ظرفیت مناسب، تراکم ترافیکی در شهرهای کشور یکی از مشکلات متداول می باشد. یکی از گزینه هایمناسب برای حل این معضل، قیمت گذاری تراکم می باشد. اما استفاده از این روش در صورتی که با مطالعه دقیق همراه نباشدخود، می تواند مشکل بزرگ تری را ایجاد کند. با دقت در تجربیات کشورهای دیگر، می توان نکات مهمی را برای راه اندازیانواع سامانه ها در کشور به دست آورد همان طور که در تجربه های اشاره شده در این مقاله مشخص می باشد، در این پژوهشبا بررسی تئوری قیمت گذاری اولین وبهترین و روش دومین و بهترین که برای سیستم عوارض میتوان انتخاب کرد برای شهرتهران بررسی شده است و نتایج ان برای بهبود سیستم ارتقا عوارض برای شبکه معابر اورده شده است.

Keywords:

سیاست قیمت گذاری معابر , سامانه های قیمت گذاری , هزینه عمومی وخصوصی , سیستم عوارض