مطالعه تطبیقی تجارب جها نی در برنامه ریزی منطقه ای و آمایش سرزمین با کشور ایرا ن

مطالعه و آشنایی با الگوها و تجارب کشورهایی که در این زمینه سابقه طولانی تر و موفقی دارند می تواند الگوی مناسبی جهت طراحی وبکارگیری روش های مختلف برنامه ریزی منطقه ای متناسب با نیازه ای کشور باشد . آشنایی با نظام برنامه ریزی کشورها و تجربیات آنهاامکان مقایسه وتطبیق را فراهم آورده و در نتیجه تصمیم گیری و تعیین سیستم برنامه ریزی مناسب م یسر می شود.این پژوهش باهدف شناخت و تحلیل سیاستگذاری های منطقه ای در کشورهای مختلف و سپس، ارایه سیاست های مناسب در ایران انجام شده است.پژوهش اخیر از نظر ماهیت، توسعه ای و از نظر روش تحقیق، کیفی و از دیدگاه راهبرد پژوهش، استدلالی است. در این پژوهش ازتحلیلتطبیقی متون استفاده شده است. کشورهای مورد مطالعه در بخش درحال توسعه به سبب اشتراکات نوع حکومت و تراکم جمعیتی وروند رو به رشد شهرنشینی انتخاب شده است. کشورهای توسعه یافته مورد مطالعه ، به عنوان سردمداران عرصه برنامه ریزی به جهتسابقه طولانی و موفقیت برنامه های آنها انتخاب شده اند .پیشنهاد این پژوهش ، استفاده از سیاستگذاری های ترکیبی، لزوم توجه بهاهمیت موضوع برنامه ریزی درکشور، توجه به آینده و برنامه ری زی ه ای طولانی مدت و پایبندی به آنها ، هماهنگی دستگاه های ذیربط، وبرنامه ریزی مشارکتی و محلی ، و شناسایی مناطق قطبی شده در کشور ولزوم توجه به افزا یش روز افزون شکاف موجود میان مناطقمختلف و کوشش جهت توسعه متوازن در پهنه سرزمینی است.

Keywords:

برنامه ریزی منطقه ای , آمایش سرزمین , مطالعه تطبیقی