واکاوی سیاست ها ی موثر د ر تاب آور ی برای دستیابی به مدیری ت پایدار شهری (مورد پژوهی : شهر آمستردام)

امروزه بحران های حاصله از مخاطرات آب و هوایی استرس زا و قابل تامل است. لذا لازم است از تاب آوری بعنوان روی کردییکپارچه برای ارتقاء ظرفیت های موجود و کم کردن آسیب های جبران ناپذیر برای دستیابی به مدیریت سوانح استفاده نمود.شایان است که زمانی یک شهر به طور کامل تابآور می شود که تمامی ابعاد آن در وضعیت بهبود و روبه رشد باشد. در اینراستا یکی از مهم ترین بحران ها، مخاطرات آب و هوایی از جمله سیل و تنش های حرارتی می باشد. با توجه به تاثیرات منفیو آسیب های ناشی از آن در ابعاد مختلف، هدف از این تحقیق بررسی سیاست های تاب آوری شهری برای دستیابی بهمدیریت پایدار شهری می باشد. روش تحقیق در مطالعه حاضر ماهیت پژوهشی کیفی و روش توصیفی_تحلیلی دارد که درراستای تحلیل متون که بر پایه تحلیل اسناد موجود که از طریق آن سیاست های مورد استفاده کیفی بررسی می شود انجامشده است.یافته های تحقیق حاکی از آن است که بیشترین تاثیر در بین ابعاد مورد بررسی در راستای تاب آوری شهری در برابر خطرا تناشی از مخاطرات آب و هوایی، مربوط به ابعاد اقتصادی به جهت منابع تامین درآمد و وجود نهادهای مالی و حامی از اقشارآسیب دیده، زیست محیطی از منظر مدیریت پیشگیری ها در برابر سیل و تنش های حرارتی،کالبدی از نظر ساخت و تجهیزساختمان ها و فضاهای باز همگانی، اجتماعی با دیدی همچون مشارکت مردم و نهادی با اثرپذیری مربوط به پیشرانها، در تابآور بودن شهرها بسیار حائز اهمیت است . نتایج پژوهش حاضر به می تواند به بررسی رویکردها و مفاهیم شهر تاب آور بعنوانیکی از رویکردهای نوین در زمینه کاهش آسیب پذیری و ارتقاء مدیریت بحران، به شمار آید. این تحقیق یک مطالعه مروریاست که از منابع کتابخانه ای و اسنادی مختلف جمع آوری و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

انعطاف پذیری , تاب آوری , آمستردام , مدیریت پایدار شهری