بازخوانی شهرها پس از جنگ و سوانح طبیعی و چگونگی مدیریت آنها

افزایش آثار مخرب و جنگ و سوانح طبیعی نشان می دهد برنامه ریزی و مدیریت جامع تری برای جبران آثار این رویدادها بایستی انجام گیرد، توصیه های جهانی نیز بر ادغام تجربه ها و توجه به بازسازی این گونه شهرها برایزنده بودن و پویایی انها تاکید می کند. سه دیدگاه کلی برای بازسازی پس از این سوانح مطرح شده است: اولیدیدگاه معتقد به بازسازی بر اساس هر آن چه که قبل از این حوادث (همانند جنگ و زلزله و آتش سوزی وغیره) وجود داشته. دیگری بازسازی به طوری که تحولات اساسی این شهرها صورت گرفته و نقص های پیشینکاملا برطرف شود و دیدگاه سوم که تلفیق دو دیدگاه قبلی است بعنی بازسازی نه تنها دوباره سازی دقیقبه صورت همان شرایط قبلی است بلکه ترمیم خرابی های ناشی از سانحه و به موازات آن اصلاح نارسایی قبلیاست. این نوشته به نقش مشارکت مردم در این بازسازی ها به منظور حفظ پویایی شهر تاکید می کند که اینمشارکت نبایستی به مشارکتی در حد یک کارگر ساختمانی و یا شراکت اقتصادی در پیشبرد ماشین توسعه وپرداخت هزینه های مدیریت بازسازی فرو کاسته شود. یکی از راهبردهایی که برای عملی ساختن مشارکتپیشنهاد شده. ایجاد سازمان های غیر دولتی بوده است. این سازمان ها نهادهایی غیردولتی و محلی هستند کهاحتمالا کارایی آنها بیش از سازمان های دولتی باشد. نگرش های مقامات محلی باید در جهت واقعیت هایزندگی تهیدستان از طریق سازمان های خود. در فرایند تصمیم گیری و مدیریت مناطق اسیب دیده در اثرسوانح که اجتماعات آنها را تحت تآثیر قرار می دهد. باشند؛ زیرا آنها با اولویت ها و نیازهای خود بیشتر ازبرو کرات های شهری آشنایی دارند. بنابراین نهادهای محلی باید بدانند که تهیدستان چه چیزی را به عنوان راهحل مشکلات خود مورد توجه قرار می دهند؛ از نهادها چه انتظاراتی دارند و چگونه می توانند در طراحی. اجرا وارزیابی فعالیت های عملی توسعه مشارکت کنند.

Keywords:

سوانح طبیعی , بازسازی پس از جنگ , مشارکت , پویایی