نسبت تعلیم و تربیت رسمی با دوستی و صلح از منظر ایوان ایلیچ

چکیدهدر این پژوهش، تعلیم و تربیت رسمی و کارکردهای آن، با محور قرارگرفتن کارکرد بنیادین دوستی و صلح ، به عنوان یک مساله تربیتی از منظر ایوان ایلیچ مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. این مربی-فیلسوف از آن جهت انتخاب شده است که انتقادات جدی و محکمی علیه نهاد تعلیم و تربیت رسمی دارد.روش تحلیل در پژوهش، اسنادی است. منبع اصلی تحلیل نیز آثار این مربی-فیلسوف است که به زبان فارسی ترجمه شده است. در عین حال از اسناد و متون معتبر دیگر نیز برای توسعه و تعمیق تحلیل استفاده شده است.نتیجه ی به دست آمده از این تحلیل نشان می دهد که ایوان ایلیچ، تعلیم و تربیت رسمی را که از طریق مکتب (مدرسه) اجرا می شود، دارای کارکردهای منفی مختلفی می داند که در نهایت نه تنها تحقق دوستی و صلح را ممکن نمی سازد که به نفی دوستی و صلح از جامعه منجر می شود. از نظر ایلیچ، مکتب و تعلیم و تربیت رسمی با کارکردهایی چون: «غیبت یگانگی و حضور پررنگ بیگانگی»، «نیاز سازی و صنعت زدگی (مصرف گرایی)»، «بازتولید و توسعه بی عدالتی» و «ایجاد و توسعه نگاه کمی» انسان و جامعه مورد هدف خود را به این وضعیت می رسانند.

Keywords:

کلیدواژه ها: تعلیم و تربیت رسمی , دوستی , صلح , ایوان ایلیچ