اثر نوع، اندازه ذرات و سطوح کاربرد بیوچار بر برخی ویژگی های فیزیکی در یک خاک لوم رسی سیلتی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 212
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-53-10_012
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
Abstract:
کاربرد بیوچار به عنوان یک روش اصلاح ویژگی های خاک در راستای کشاورزی پایدار پیشنهاد شده است. البته میزان این تاثیر به ویژگی های خاک و بیوچار کاربردی بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات منفرد و متقابل منابع، مقادیر و اندازه ذرات بیوچار بر جرم ویژه ظاهری خاک، پایداری خاکدانه ها، مقاومت نفوذی و مقاومت برشی در یک خاک لوم رسی سیلتی بود. بدین منظور بیوچار تهیه شده از گرماکافت برگ نخل و تفاله لیموترش در دمای ۵۰۰ درجه سلسیوس در سه کلاس اندازه ذرات ۴-۲ ، ۲-۸/۰ و کوچک تر از ۸/۰ میلی متر با نسبت های ۰، ۵/۰، ۱، ۲ و ۴ درصد وزنی با خاک مخلوط شدند. پس از ۱۵ ماه انکوباسیون (۱۳۹۹-۱۳۹۸) در شرایط استاندارد در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز، ویژگی های مذکور با روش های استاندارد اندازه گیری شدند. به طور کلی بیوچار سبب کاهش معنی دار (۰۱/۰>P) جرم ویژه ظاهری خاک، مقاومت نفوذی و مقاومت برشی و افزایش معنی دار پایداری خاکدانه ها در مقایسه با شاهد شد. بیوچار برگ نخل در مقایسه با بیوچار تفاله لیمو از نظر بهبود ویژگی های خاک، عملکرد بهتری داشت. به طور میانگین با افزایش سطوح بیوچار به ۴ درصد، جرم ویژه ظاهری ۵/۱۴ درصد، مقاومت نفوذی ۸۵ درصد و مقاومت برشی ۸/۵۹ درصد کاهش و پایداری خاکدانه ها ۵/۵۰ درصد افزایش یافت. بیش ترین تاثیر بیوچار بر پایداری خاکدانه ها و مقاومت فروروی با ذرات بیوچار کوچک-تر از ۸/۰ میلی متر بدست آمد. با تغییر اندازه ذرات بیوچار، تغییرات قابل توجهی در جرم ویژه ظاهری و مقاومت برشی ایجاد نشد. براساس نتایج به دست آمده، می توان با انتخاب اندازه ذرات و سطوح کاربرد مناسب از هر نوع منبع بیوچار، بهترین عملکرد در بهبود ویژگی های فیزیکی خاک را بدست آورد.
Keywords:
Authors
عباس یکزبان
بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
سید علی اکبر موسوی
بخش علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
عبدالمجید ثامنی
بخش علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مهروز رضایی
بخش علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :