تاثیر کود نیتروژنه و مرغی بر عملکرد و باقیمانده نیترات در محصول پیاز کشت پاییزه در منطقه جیرفت

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کاربرد تلفیقی کود مرغی و اوره در تولید پیاز در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار و طی سال­های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارهای پژوهش عبارت بودند از: ۱-شاهد (عرف منطقه، ۲۷۶kg/ha N) ۲-حد بهینه توصیه شده نیتروژن برای محصول منطقه(۱۸۴kg/ha N)+مصرف بهینه سایر عناصر غذایی ۳-مصرف نیتروژن ۲۵% بیشتر از حد بهینه+مصرف بهینه سایر عناصر غذایی، ۴-مصرف نیتروژن ۲۵% درصد کمتر از حد بهینه+پنج تن کود مرغی در هکتار+مصرف بهینه سایر عناصر غذایی و ۵-مصرف نیتروژن ۲۵% کمتر از حد بهینه+ده تن کود مرغی در هکتار+مصرف بهینه سایر عناصر غذایی. نتایج نشان داد که اثرات تیمارهای کود بر عملکرد، غلظت سایر عناصر و یاقیمانده نیترات در سوخ و برگ پیاز در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. تیمار شاهد دارای کمترین عملکرد (۳/۴۳ تن در هکتار) و بیشترین باقیمانده نیترات در سوخ و برگ (به ترتیب۳/۱۸۴ و ۲/۵۷۱ میلی­گرم در کیلوگرم ماده خشک) و کمترین غلظت پتاسیم، آهن، روی و منگنز بود. همچنین تیمار پنج بیشترین عملکرد (۱/۲۵ درصد افزایش نسبت به شاهد) را نشان داد و اختلاف معنی­داری در عملکرد در دو تیمار چهار و پنج مشاهده نشد. کمترین میزان نیترات سوخ در تیمار چهار بود که نسبت به تیمارهای یک، دو، سه و پنج به ترتیب ۹/۶۹، ۷/۲۱، ۳/۴۳ و ۴/۳ درصد کمتر بود. از نظر اهمیت اقتصادی، کاربرد تیمار چهار ضمن کاهش ۵۰ درصدی مصرف کود اوره و در نتیجه کاهش نیترات سوخ به کمتر از حد بحرانی و افزایش ۱۸ درصدی محصول، درآمدی حدود ۱۱ درصد بیشتر نسبت به تیمار شاهد (عرف منطقه) را موجب ­گردید.

تاثیر کود نیتروژنه و مرغی بر عملکرد و باقیمانده نیترات در محصول پیاز کشت پاییزه در منطقه جیرفت Keywords:

اوره , پیاز , نیترات , سوخ و برگ پیاز