استرهای فتالیک اسید به عنوان آلاینده های نوظهور فراگیر در محیط زیست و نقش آن ها در تهدید امنیت غذایی و سلامت انسان: یک مطالعه مروری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 214
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-52-8_019
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
Abstract:
پلاستیسایزرها ترکیباتی هستند که به طور گسترده به منظور افزایش نرمی ترکیبات پلاستیکی و مشتقات مربوط به آن استفاده میشوند. استرهای فتالیک اسید بهعنوان بزرگترین گروه نرمکنندههای جهان به شمار میروند و مقدار مصرف این ترکیبات در جهان در حدود ۱۰ میلیون تن در سال بوده که گردش مالی بالغ بر ۲۰ هزار میلیون دلار را دربر میگیرد. این ترکیبات نیمهفرار بوده و سرطانزا، جهشزا و مختلکننده غدد درونریز میباشند. در این پژوهش به معرفی انواع استرهای فتالیک اسید و ساختار آنها، مسیرهای ورود آنها به اکوسیستمهای مختلف و بدن انسان، روشهای اندازهگیری در نمونههای محیطی و پژوهشهای انجام شده در سطح جهان و ایران پرداخته شده است. به دلیل پیوند ضعیف بین این ترکیبات با پلاستیکها، این آلایندهها بهراحتی میتوانند وارد محیط زیست شده و با ورود به زنجیره غذایی انسان سبب بروز بیماریهای زیادی مانند سرطان سینه، تیروئید، بیضه، مشکلات تولید مثلی، چاقی، آسم، قند و .... شوند. با توجه به این ویژگیها، استرهای فتالیک اسید در فهرست آلایندههای خطرناک سازمان محیط زیست کشور ایالات متحده آمریکا، چین و اتحادیه اروپا قرار دارند. متاسفانه در این زمینه پژوهشهای بسیار کمی در ایران انجام شده است. پژوهشهای انجام شده در رسوبات تالاب انزلی، آب خلیج چابهار و خاک پائیندست محل دفن زباله سراوان نشان داد غلظت استرهای فتالیک اسید بویژه دی اتیل هگزیل فتالات (پرکاربردترین نرمکننده جهان) بسیار بیشتر از آستانه خطر زیستمحیطی این آلایندهها در اکوسیستم است. امید است اطلاعات این مقاله مروری به شناخت هرچه بیشتر این ترکیبات و بررسی خطرات این آلاینده برای محیط زیست ایران کمک نماید.
Keywords:
Authors
شایان شریعتی
گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
احمدعلی پوربابائی
گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
حسینعلی علیخانی
گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
کرامت اله رضائی تیره شبانکاره
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
فاطمه شریعتی
گروه محیط زیست، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :