بررسی میزان آبشویی نیترات از خاک با کاربرد بیوچار باگاس نیشکر و کود کندرها

یکی از آلاینده­هایی که به طور عمده از فعالیت های کشاورزی ناشی می­شود، نیترات است که به آب­های زیرزمینی و سطحی انتقال یافته و سلامت انسان­ها را تهدید می­کند. از منابع ورود نیترات به خاک، کودهای شیمیایی است که در بخش کشاورزی در مقادیر بالا مصرف می­شوند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن مقادیر مختلف بیوچار حاصل از باگاس نیشکر، در کنار کاربرد کود کندرها ( اوره با پوشش گوگردی)، بر میزان آبشویی نیترات از نیمرخ خاک می­باشد. بدین منظور در آزمایشی با کشت گیاه گوجه­فرنگی، چهار سطح تیمار بیوچار شامل صفر درصد وزنی بیوچار (۰B)، یک درصد وزنی (۱B)، دو درصد وزنی (۲B) و سه درصد وزنی (۳B) در خاک سطحی و دو نوع کود اوره معمولی و کود اوره با پوشش گوگردی (SCU) لحاظ شد که در مجموع ۸ تیمار را شامل بود که در سه تکرار اجرا شد. کشت محصول در ستون­های خاک زهکش دار و به روش آبیاری غرقابی انجام گرفت. میزان نیتروژن نیتراتی (N-NO۳) خروجی طی دوره رشد گیاه در ۵ مرحله اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش درصد وزنی بیوچار خاک سطحی، میزان آبشویی نیترات از ستون­های خاک در ترکیب سطوح بیوچار ۱B، ۲B و ۳B با کاربرد کود اوره معمولی به ترتیب ۲/۶، ۱/۱۰ و ۳/۱۸ درصد، و در کاربرد کود SCU به ترتیب ۶/۸، ۷/۲۲ و ۱۴/۲۴ درصد نسبت به تیمارهای بدون بیوچار کاهش یافت. بیشترین میزان آبشویی نیترات در خاک بدون بیوچار با کاربرد کود اوره معمولی و به میزان متوسط ۲۳۰۷ میلی­گرم، و کمترین مقدار آن در کاربرد بیوچار سه درصد وزنی به همراه کود SCU به مقدار ۱۶۵۹ میلی­گرم، اتفاق افتاد. با توجه به نتایج پژوهش، کاربرد بیوچار حاصل از باگاس نیشکر باعث کاهش آبشویی نیترات از نیمرخ خاک شد که در صورت استفاده از کود SCU به جای کود اوره معمولی، این اثر کاهشی معنی­دار می­شود.

Keywords:

آبشویی نیترات , اوره با پوشش گوگردی , بیوچار , باگاس نیشکر , کود کندرها