توسعه و ارزیابی یک روش کاربردی جهت محاسبه افت فشار در لوله های آبده با قطره چکان داخل خط

در این تحقیق به منظور تعیین افت های اصلی و جزئی و تحلیل هیدرولیکی جریان درون لوله های آبده قطره چکان دار در سیستم آبیاری قطره ای، یک روش کاربردی پیشنهاد گردیده است. در این روش، افت اصطکاکی بین قطره چکان ها و افت جزئی مربوط به قطره چکان ها با بهره گیری از روش گام به گام محاسبه شد و از مجموع آنها افت کل در طول لوله تعیین گردید. بمنظور تعیین افت های جزئی، رابطه نمائی بین دبی لوله و افت اندازه گیری شده مربوط به لوله های ساده و قطره چکان دار انتخاب شده به روش رگرسیون غیرخطی تعیین شد. سپس از تفاضل مقادیر افت بین نتایج این روابط در دبی های مختلف و اجرای رگرسیون مجدد، رابطه حاکم بین افت جزئی و دبی لوله در لوله های آبده مختلف تعیین شد. همچنین بمنظور تعیین افت اصطکاکی، روابط هیزن-ویلیامز و دارسی-وایسباخ بکار گرفته شد. جهت تعیین ضریب افت اصطکاکی (f) از روابط آتشول، بلاسیوس و دیاگرام مودی استفاده شد. بدین ترتیب چهار روش مختلف از ترکیب معادلات افت جزئی و اصطکاکی به دست آمد و با استفاده از شاخص های خطای نسبی، MAE و RMAE ارزیابی شد. آزمایشات بر روی سه نمونه ۶۰ متری از لوله های قطره چکان دار با فواصل ۲۰/۰، ۴۰/۰ و ۵۰/۰ متر و قطر ۱۶ میلیمتر به انضمام یک نمونه لوله ساده با قطر و طول مشابه در فشارهای ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوپاسکال انجام شد. نتایج اثبات کرد که رابطه تجربی پیشنهادی برای تخمین افت جزئی کارکرد قابل قبولی داشته است و برای محاسبه افت اصطکاکی در لوله آبده رابطه دارسی-وایسباخ مبتنی بر رابطه بلاسیوس نسبت به سایر روش ها دقت بیشتری داشت. بنابراین روش پیشنهادی برای محاسبه افت در لوله های آبده قطره چکان دار توصیه می گردد.

Keywords:

آبیاری موضعی , افت های جزئی , لوله آبده , قطره چکان , رابطه دارسی-وایسباخ